رفتار مادر با پسر چگونه بايد باشد؟ مادراني كه فرزند پسر دارند، مي‌توانند نقش بسيار موثر و بارزي در تربيت و شكل گيري شخصيت و رفتارهاي فرزند خود ايفا كنند. بيشتر فرزندان پسر وابستگي و علاقه زيادي به مادران خود دارند و همين عامل باعث مي‌شود كه آن‌ها اغلب مادران خود را به عنوان الگوي زندگيشان قرار دهند و در تصميم گيري‌ها همچون مادرانشان عمل كنند. شجاع، بي باك و مستقل بار آمدن فرزند پسر در خانواده يا در مقابل، وابسته و آسيب پذير و گوشه گير بودن او به مقدار زيادي به نوع تربيت مادر و رفتار او با فرزند خود بر مي‌گردد. با آگاهي از نحوه صحيح رفتار مادر با پسر و كمك گرفتن از يك فرد متخصص مي‌توانيد به بهترين نحو فرزند خود را تربيت نماييد. براي كسب اطلاع بيشتر در زمينه مشاوره كودك كليك كنيد.

منبع: رفتار مادر با پسر

3 نكته مهم در برخورد و رفتار صحيح مادر با پسر

مادران بايد با شناخت كامل مراحل رشد جسمي، رواني و اجتماعي فرزند خود، مهارت‌هاي لازم جهت داشتن يك رابطه سالم و محبت آميز با او را فرا گرفته و بتوانند با تقويت ويژگي‌هاي شخصيتي مثبت و تلاش براي از بين بردن يا كاهش شاخصه‌هاي منفي رفتاري در كودك خود، رفتاري درست و آموزنده با او داشته باشند تا بتوانند فرزند خود را به بهترين نحو تربيت كنند. براي آشنايي با روش هاي تربيتي مقاله آموزش پدر و مادر را مطالعه نماييد. در ادامه به بررسي چند مورد از ويژگي‌هاي رفتاري مادران كه در برخورد با پسرانشان بايد از آن‌ها استفاده كنند اشاره مي‌كنيم:

1. رفتار مادر با پسر | در برخورد با پسران خود با محبت و مهربان باشيد

مادران به عنوان كانون مهر و محبت و ستون اصلي يك خانواده در امور عاطفي به شمار مي‌آيند و اين رفتارهاي محبت آميز توسط فرزندان هم تقليد مي‌شود. پسران در كنار مرد بودن و داشتن رفتارها و گرايشات زمخت و استوار مردانه، مهرباني و از خود گذشتگي را از مادران خود مي‌آموزند. مادران به عنوان الگويي براي فرزندانشان نبايد هيچ گاه رفتارها و برخوردهاي سرشار از محبت خود را از آنان دريغ كنند و بايد با آن‌ها با محبت و مهرباني رفتار كرده و به آن‌ها علاقه نشان دهند تا كودكان بتوانند اين گونه رفتارها را ياد بگيرند.

در واقع مادران با رفتاري كه در مقابل پسرشان انجام مي‌دهند، بستري براي ارتباطات كودك در آينده شكل مي‌دهند و اين آموزش‌ها در نهايت نحوه رفتار او با همسر آينده خود را تعيين مي‌كند. آموزه‌هايي كه اين رفتارهاي پر مهر مادري به فرزند پسر منتقل مي‌كند، تاثير قابل توجهي بر تكامل رفتاري و برقراري ارتباط سالم و موثر با ديگران بر جاي خواهد گذاشت.

2. مسئوليت پذيري، از خصوصيات مهمي كه بايد به پسران خود بياموزيد

علاقه و محبت بيش از اندازه به فرزندان گاه موجب مي‌شود كه مادران اشتباهات فرزندان خود را ناديده گرفته و از كنار آن‌ها به سادگي بگذرند. اگر مادران به موقع جهت اصلاح اين رفتارها اقدام نكرده و به فرزندان خود در مورد تكرار اين اشتباهات هشدار ندهند، ممكن است در آينده باعث بروز خصوصيات نامطلوب و رفتارهاي نامناسبي شود كه يكي از اين ويژگي‌هاي ناپسند، عدم احساس مسئوليت پذيري مي‌باشد. از دلايل عمده بروز آن در ميان مردان در سنين بالاتر مي‌توان به عدم تربيت درست و مناسب آن‌ها در سنين پايين‌تر نظير كودكي و نوجواني اشاره كرد.

چگونه مادران مسئوليت پذيري را در پسران پرورش دهند؟

براي اين كه بتوانيد اين خصيصه پسنديده و مهم را در فرزند خود به وجود آوريد، بايد بعد از هر دفعه كه كودك شما مرتكب خطا و اشتباهي در انجام رفتار مي‌شود، به سادگي از كنار آن عبور نكرده و يا آن‌ها را به بهانه‌هاي مختلف تبرئه نكنيد. به عنوان يك مادر شما بايد زمان كافي در اختيار كودك بگذاريد تا بتواند عواقب عمل ناصحيح و مخرب خود را ببيند و به اشتباهش پي ببرد.

با پذيرفتن مسئوليت كار اشتباهي كه مرتكب شده، كودك شما ياد خواهد گرفت كه هر تصميمي، عواقبي با خود به همراه خواهد داشت كه تمامي آن‌ها بر عهده خود اوست. به همين دليل بايد همواره پيش از عمل كردن بينديشد و بهترين تصميم را بگيرد. البته لازم به ذكر است كه اين انتقاد و آموزش مسئوليت پذيري به كودك بايد كاملا از جايگاه مادري و از روي علاقه و محبت به كودك صورت گرفته باشد و نه با تحقير و كوچك كردن شخصيت او.

3. رفتار مادر با پسر | با فرزند خود مانند يك دوست رفتار كنيد

بسياري از مادران تصور مي‌كنند از آنجايي كه پسران در آينده قرار است به مرداني قدرتمند و منضبط تبديل شوند تا بتوانند اداره يك اجتماع يا خانواده را بر عهده بگيرند، بايد در روش‌هاي تربيتي آن‌ها از اصول سرسختانه و خشن استفاده شود تا به دنبال آن، فرزندان پسران در آينده به عنوان عضوي تابع مقررات و مفيد در جامعه بدل شوند.

حال آنكه اين ديدگاه صحيح نيست؛ روابط والدين با فرزندان پسر و به خصوص با مادران بايد رابطه‌اي دو طرفه و صميمانه باشد و مادر به عنوان يك دوست صميمي و همراه هميشگي براي پسر به شمار آيد. اين روابط بايد به قدري صميمانه و گرم باشد تا فرزندان پسر در حضور مادران خود احساس آرامش و راحتي كرده و بتوانند به راحتي در مورد مشكلات و احتياجات خود به اظهار نظر پرداخته و درخواست كمك و راهنمايي كنند.

دليل تاثير پذيري پسر از مادر

علت اين تاثير پذيري شديد و وابستگي پسران به مادران خود از ويژگي‌هاي ذاتي و دروني آن‌ها منشا مي‌گيرد. پسران عمدتا جاه طلب و سرسخت و مغرورتر از دختران هستند و در مواقعي كه نياز به ابراز احساسات و نشان دادن آن‌ها داشته باشند، به شخصي نياز دارند كه به آن‌ها محبت نشان داده و حالات و احساسات‌شان را درك نمايد. از آنجايي كه پدران معمولا قادر نيستند كه اين محبت را علنا و به صورت ملموسي به فرزندان خود انتقال دهند، نزديك‌ترين فردي كه مي‌تواند اين حس را به آن‌ها انتقال دهد مادر مي‌باشد. به همين دليل است كه پسران اغلب تمايل بيشتري به مادران خود پيدا كرده و شديدا تحت تاثير برخوردها و رفتارهاي آنان قرار مي‌گيرند.

نتيجه رفتار صحيح مادر با پسر چيست؟

چنين پسراني اكثرا بچه‌هايي حرف شنو و مطيع خواهند بود و خانواده را به عنوان كانوني براي رفع اضطراب‌ها و يافتن آرامش خود خواهند يافت. هر چه اين فرزندان بزرگ‌تر مي‌شوند، رابطه مادر-پسري هم بايد همگام با آن صميمانه و دوستانه‌تر گردد و مادران نبايد اجازه دهند كه گذر زمان، بهانه‌اي براي كم رنگ شدن رابطه و كاهش صميميت آن‌ها شود. شناخت رفتار صحيح مادر با فرزند پسر جزئيات و مراحل متعددي دارد كه كمك گرفتن از يك مشاور در اين زمينه مي‌تواند در تربيت تمام و كمال فرزند تاثير بسزايي داشته باشد و رابطه مادر و پسر را به بهترين نحو شكل دهد.

رابطه مادر با فرزند پسر چقدر بايد نزديك باشد؟

دوري بيش از حد مادر به پسر منجر به فقدان محبت و خلا عاطفي و نزديكي بيش از حد موجب وابستگي (اصطلاحا بچه ننه شدن) فرزند پسر مي‌شود. پسران نيز نياز به توجه، محبت، آموزش و تربيت دارند. به عنوان مادر بايد رابطه خود را بر اساس سن او مشخص كنيد، مسلما فرزند خردسال شما نياز بيشتري به حضور و مراقبت شما دارد، با بزرگ شدن او فضاي شخصي و خصوصي او از شما بايد جدا شود. فراموش نكنيد كه او هر چقدر هم مستقل شود، رابطه شما مادام العمر است و نيازي به نگراني درباره گسسته شدن اين ارتباط وجود ندارد. دو نوع ارتباطي كه مادر در مورد آن بايد تمايز قائل شوند، به شرح زير است:

ارتباط فيزيكي مادر با پسر

تماس فيزيكي مادر با فرزند پسر در سنين پايين طبيعي و ضروري است. براي مثال تماس فيزيكي با كودك هنگام شيردهي ضروري است. اما به مرور اين ارتباط كم و در نهايت قطع شده و محدود به نوازش و به آغوش گرفتن او مي‌شود. با رسيدن به دوران نوجواني معمولا رابطه فيزيكي به كمترين حد خودش مي‌رسد.

ارتباط عاطفي

برخلاف رابطه فيزيكي، ارتباط عاطفي پيوندي هميشگي است كه وجود آن موجب سلامت مادر و فرزند در تمام سنين خواهد شد. ارتباط عاطفي با وابستگي و يا بها دادن‌هاي بيمارگون مادرانه تفاوت دارد. ارتباط عاطفي سالم منجر به موفقيت و استقلال هر دو شده و آرامش روحي را براي آن‌ها به همراه دارد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

علت تاثير پذيري شديد و وابستگي پسران به مادرانشان چيست؟

پسران عمدتا جاه طلب و سرسخت‌تر از دختران هستند و در مواقعي كه نياز به ابراز احساسات داشته باشند، به شخصي نياز دارند كه به آن‌ها محبت نشان داده و حالات و احساسات‌شان را درك نمايد. از آنجايي كه پدران معمولا اين محبت را علنا نشان نمي‌دهند، نقش مادر بسيار پررنگ مي‌شود. در نتيجه رفتارهاي پسران تا حد زيادي تحت تاثير رفتار مادرشان مي‌باشد.

مادران چطور مي‌توانند در رفتار آينده پسران خود با همسران‌شان موثر باشند؟

مادران با رفتاري كه در مقابل پسرشان دارند و ميزان مهر و محبتي كه به آنان نشان مي‌دهند، بستري براي ارتباطات كودك در آينده را فراهم مي‌سازند و اين آموزش‌ها در نهايت نحوه رفتار او با همسر آينده خود را شكل مي‌دهد.

منبع: رفتار مادر با پسر