شايد براي‌تان عجيب باشد اما بي توجهي به فرزندان از نمونه‌هاي كودك‌آزاري به‌حساب مي‌آيد. اين بي‌توجهي اغلب از سوي مهم‌ترين افراد زندگي كودك، يعني والدين او مورد اهميت قرار مي‌گيرد و در چنين شرايطي نتيجه بسيار زيان‌آوري بر سلامت جسمي و رواني فرزند مي‌گذارد.

آشنايي با نشانه‌هاي كودكي كه مورد بي‌توجهي قرارگرفته و برخي رفتارهاي والدين كه جزو اين نوع كودك‌آزاري محسوب مي‌شوند، مي‌تواند در شناسايي و كمك به بهبود وضع اين خانواده‌ها كمك شاياني كند. به دليل اهميت بالاي نياز به مورد توجه قرار گرفتن كودكان در هر خانه‌اي شايد لازم باشد، اين مفاهيم در مدارس و ساير مجامع آموزش داده شود. در ادامه توصيف كاملي از اين رفتار و پيامدهاي آن آورده‌ايم. در صورتي كه اين مساله در خانه‌تان وجود دارد، حتما از خدمات مشاوره خانواده استفاده نماييد.

منبع: بي توجهي به فرزندان | علت بي توجه بودن والدين

منظور از بي توجهي به فرزند چيست ؟

يكي از عوامل تهديدكننده سلامت جسمي و رواني كودكان ناشي از بي توجهي و ناديده گرفتن آن‌ها توسط والدين يا سرپرستان‌شان است. اين موضوع يكي از موارد كودك‌آزاري به‌حساب مي‌آيد و مي‌تواند زندگي حال و آينده كودك را به‌شدت تحت تأثير قرار دهد. البته بايد توجه كرد كه بي توجهي به فرزندان با ناديده گرفتن رفتارهاي نامناسب آن‌ها تفاوت دارد.

بي توجهي به فرزند به‌صورت ناتواني والدين يا سرپرست براي فراهم كردن نيازهاي ضروري كودك براي رشد مناسب و به هنجار او تعريف مي‌شود. ازجمله مواردي كه در اين تعريف به آن‌ها اشاره مي‌شود به شرح زير است: بي‌توجهي نسبت به نياز به غذا و خورد و خوراك كودك، تأمين خانه و سرپناه امن، لباس و پوشاك مناسب، تأمين نيازهاي مراقبتي و پزشكي در صورت لزوم و همچنين اهميت دادن به‌ سلامت رواني و روحي كودك. پيشنهاد مي‌شود مقاله والدين سمي را بخوانيد.

نشانه هاي بي توجهي به فرزندان

غالباً معلمان يا همسايه‌ها اولين كساني هستند كه از نشانه‌هاي كودك در اثر اهمال كاري يا بي توجهي پي مي‌برند. لاغر بودن و ضعف جسماني افراطي، بي‌نظم بودن رفت‌وآمد‌هاي كودك به مدرسه و پرسه زدن بي هدف كودك در بيرون خانه ممكن است از نشانه هاي بي توجهي به فرزندان توسط والدين باشد. ازجمله نشانه‌هاي قابل‌ذكر ديگر مي‌توان به موارد زير اشاره كرد:

• غيبت‌هاي مكرر در مدرسه
• عدم نظافت شخصي مناسب در كودك
• عدم حضور كسي در خانه به‌منظور مراقبت از كودك
• دزديدن و يا درخواست غذا يا پول
• مصرف مواد مخدر يا الكل
• عدم پوشيدن لباس‌هاي تميز و متناسب با شرايط آب و هوايي متفاوت
• عدم رعايت بهداشت مانند سلامت دندان‌ها و ضعيفي چشم

درصورتي‌كه با چنين نشانه‌هايي در كودك به‌طور مكرر مواجه شديد، بهتر است بااطلاع رساني به مسئولين و مددجويان، وظيفه خود را در قبال بهبود وضع كودك انجام دهيد. براي آشنايي با نحوه برخورد با والدين خودشيفته كليك كنيد.

انواع بي توجهي به فرزندان

بي توجهي به فرزندان و كودكان مي‌تواند در جنبه‌هاي مختلفي از زندگي او رخ دهد. ازجمله شايع‌ترين موارد بي‌توجهي به‌طوركلي عبارت‌اند از:

نامناسب بودن نظارت كودك

تنها گذاشتن كودك در خانه توسط سرپرستان؛ درحالي‌كه كودك هنوز به سني نرسيده است كه توانايي مراقبت از خود را داشته باشد. تأمين نكردن نياز به امنيت كودك و بي توجهي به فرزند در شرايط خطرناك و تهديدكننده او.

بي‌توجهي روحي و رواني

قرار داشتن كودك در دعواهاي خانوادگي شديد، پشتيباني نكردن از كودك ازنظر هيجاني و احساسي، فراهم كردن زمينه براي جهت‌گيري كودك به سمت مصرف مواد مخدر.

بي‌توجهي مادي

برآورده نكردن نياز كودك به خوراك، پوشاك، بهداشت، خانه و امنيت. حتي در برخي موارد رها كردن كودك.

بي توجهي به مسائل آموزشي فرزندان

عدم ثبت‌نام كودك در مدرسه، توجه نكردن به نيازهاي آموزشي كودك، ناديده گرفتن و اهميت ندادن به غيبت‌هاي مكرر فرزند از در مدرسه.

بي توجهي به مراقبت‌هاي پزشكي فرزندان

بي‌توجهي به مسائل بهداشتي و مراقبتي كودك، عدم تأمين نيازهاي دارويي و پزشكي كودك در مواقع لزوم يا تأخير در برآورده كردن آن‌ها. در صورتي كه نمي‌خواهيد به هيچ عنوان فرزندتان دچار مشكلات اينچنيني شود، حتما مشاوره كودك دريافت نماييد.

عوارض و عواقب بي توجهي به فرزندان

تأثيرات بي توجهي يا كم‌توجهي به كودك اغلب بسيار عميق و طولاني‌مدت هستند. حتي درصورتي‌كه كودك بتواند از اين شرايط نجات يابد نيز معمولاً به زمان نسبتاً زيادي نياز دارد تا اثراتي كه بي توجهي‌ها روي شخصيت و عادات او داشته، بهبود يابد.

ازجمله مشكلاتي كه ناشي از بي‌توجهي به فرزندان به‌حساب مي‌آيد، به شرح زير است:

• سوءتغذيه و ضعف جسمي
• تأثيرات مخرب روي نحوه عملكرد مناسب مغز
• بروز بيماري‌ها و اختلالات جسمي و رواني مختلف
• ناتواني كودك در برقراري ارتباطات اجتماعي مناسب
• عدم اعتمادبه‌نفس يا اعتماد به ديگران
• خطر خودكشي در نوجواني يا بزرگ‌سالي

رفتارهاي غلط و تأثيرگذار والدين در برخورد با فرزندان

عدم ابراز محبت و عشق به فرزند

براي آنكه شخصيت فرد به‌درستي شكل بگيرد، بايد در كودكي به‌قدر كافي از سوي والدين خود عشق و محبت دريافت كرده باشد. اين نوع بي توجهي به فرزندان آسيب هاي عميقي وارد مي كند. درصورتي‌كه چنين مهمي در تربيت كودك مورد بي‌توجهي قرار گيرد، كودك راه‌هاي ابراز علاقه را هرگز به‌درستي ياد نمي‌گيرد، عزت‌نفس او بسيار شكننده خواهد شد و احتمال بروز برخي مشكلات رواني در وي افزايش مي‌يابد.

برخي والدين سعي مي‌كنند كمبودهاي عاطفي خود را با فرزندانشان رفع كنند. در اين حالت نيازهاي كودك را در نظر نگرفته و محبت و عشقي كه به كودك دارند مشروط به حالت روحي و نوساني خودشان است. چنين مواردي، ضربه‌هاي رواني و شخصيتي بسيار عميقي به كودك وارد مي‌كند.

انتظارات بيش‌ازحد توان كودك

فرزندان همواره تمام تلاش خود را مي‌كنند تا خواسته‌هاي والدين‌شان را برآورده كنند. ازنظر آن‌ها والدين‌شان مهم‌ترين افراد جهان هستند؛ بنابراين درصورتي‌كه پدر و مادر بدون توجه به توان كودك توقعات زياد خود را بر او تحميل كنند، به‌مرور فرزند زير بار آن‌ها خواهد شكست. بي توجهي به فرزندان بيشتر ان ها را تضعيف خواهد كرد.

در هنگام شكست خوردن نيز كودك به‌راحتي افسرده و دلسرد مي‌شود و درنتيجه توانايي لذت بردن از زندگي را به‌تدريج از دست مي‌دهد.

بي‌توجهي به نياز به استقلال فرزند

به‌مرور و با افزايش سن فرزند، نياز او به استقلال و گرفتن برخي تصميمات براي خود بيشتر مي‌شود. درصورتي‌كه اجازه اين كار توسط والدين به كودك داده نشود، قدرت تصميم‌گيري به‌خوبي در او شكل نمي‌گيرد. درنتيجه، در بزرگ‌سالي نيز همواره نيازمند تصميم‌گيري فرد ديگران خواهد بود. بي توجهي به فرزندان نبايد در مقابله با اختيارات او باشد.

براي دريافت مشاوره در زمينه بي توجهي به فرزندان مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالي داريد؟ با ما تماس بگيريد

تماس با برترين مشاوران از طريق تلفن ثابت در سراسر كشور از 8 صبح الي 12 شب حتي ايام تعطيل

سراسر كشور :9099070354

منبع: بي توجهي به فرزندان | علت بي توجه بودن والدين