خيال پردازي كودك يكي از مسائلي كه مي‌تواند در راستاي رشد شخصيت و مهارت‌هاي ارتباطي كودكان موثر باشد و در عين حال باعث ايجاد نگراني‌هايي براي والدين گردد. كودكان عمدتاً در خيال‌هاي خودشان زندگي مي‌كنند و دنيا را بر اساس تصوراتي كه دارند در نظر مي‌گيرند. خيال پردازي كودك حتي مي‌تواند تا داشتن دوست و همبازي خيالي هم پيش برود. آن چه كه اهميت دارد اين است كه والدين بايد بدانند اين مسئله در يك دوره سني طبيعي است و نياز به ابزار نگراني‌ ندارد با اين حال از طرفي سركوب كردن خيالات و يا غرق شدن كودك در تصوراتش مي‌تواند با آسيب‌هايي همراه باشد. از اين جهت آشنايي با خيال پردازي‌هاي كودك و شيوه صحيح برخورد با اين مسئله داراي اهميت زيادي است. در ادامه به طور كامل درباره اين موضوع صحبت خواهيم كرد پس همراه ما باشيد.

منبع: خيال پردازي كودك

خيال پردازي كودك

خيال پردازي كودك مي‌تواند شامل افكار و تصاويري باشد كه در ذهن كودك جريان دارند، به طوريكه كه مي‌توانند كاملا غير واقعي باشند يا صرفاً بخشي از آن واقعيت نداشته باشد. تصويرسازي يا خيال پردازي در اين دوران دريچه‌اي است كه كودك دنيا را بر اساس آن نگاه مي‌كند و به نوعي با توجه به اين خيال پردازي‌ها با اطرافيان و محيط پيرامونش ارتباط مي‌گيرد. برخي از خيال پردازي‌هاي كودك را مي‌توان به عنوان مصاديقي در نظر گرفت كه در دنياي واقعي وجود ندارد، به عنوان مثال مي‌توان به اسب پرنده يا انسان‌هاي ابرقدرت اشاره كرد.

در برخي موارد خيال پردازي‌هاي كودك مي‌تواند شامل داشتن يك دوست و همبازي خيالي هم شود. خيال پردازي و داشتن دوست خيالي مزيت‌هاي فراواني دارد كه مي‌تواند به رشد و توسعه ارتباطات بين فردي كودك كمك كند. با اين حال همانند هرچيز ديگري افراط در اين زمينه مي‌تواند با آسيب‌هايي همراه باشد. به طور كلي داشتن دوست و يا همبازي خيالي تا سن 7 سالگي براي كودك نشان دهنده مشكل خاصي نيست چراكه در اين دوران هنوز دستگاه عصبي مركزي كودك در حال تكامل است، اما داشتن دوست خيالي در سال‌هاي بعدي مي‌تواند نشان دهنده يك مشكل روانشناختي باشد.

براي آشنايي با نحوه برخورد با دوست خيالي كودكان كليك كنيد.

خيال پردازي كودك اگر به صورت افراطي نباشد مي‌تواند باعث افزايش خلاقيت كودك شود اما اگر اين خيال پردازي‌ها تمام جنبه‎هاي زندگي كودك را چه در زمان بيداري و چه در زمان خواب دربرگرفته باشند نياز به بررسي و مداخله دارد. آنچه كه اهميت دارد اين است كه والدين بتوانند مرز بين واقعيت و خيال را براي كودك مشخص كنند و به او آموزش دهند. براي آگاهي بيشتر درباره دنياي كودكان كليك كنيد.

علل خيال پردازي كودك

خيال پردازي كودك مي‌تواند علل مختلفي داشته باشد. به طور كلي علل آن را مي‌توان در سه عامل زيستي، رواني و محيطي در نظر گرفت. برخي از كودكان مي‌توانند داراي ژن‌هايي باشند كه اين ويژگي را به وجود مي‌آورد، همچنين برخي از والدين ممكن است بر اساس شيوه فرزندپروري كه دارند منجر به رشد و پرورش كودك خيال پرداز شوند. عواملي مانند محيط مدرسه، گروه همسالان و… هم مي‌توانند باعث پرورش، تقويت و يا سركوب خيال پردازي در كودك شوند.

نحوه تشخيص خيال پردازي كودك

مقداري از خيال پردازي در همه كودكان وجود دارد، خصوصاً هنگامي كه كودكان در حال بازي به تنهايي يا با همسالان خود هستند. به طوركلي با توجه به وضعيت بازي و توجه به رفتارها و گفته‌هاي كودك مي‌توان به اين مسئله پي برد. بسياري از كودكان خودشان را جاي شخصيت‌هاي ابرقهرمان جا مي‌زنند و با آن‌ها هم‌ذات پنداري مي‌كنند اين مسئله تا اندازه‌اي طبيعي است و براي رشد و خلاقيت كودك مناسب است. با اين حال نبايد به صورت افراطي شود. جدي‌ترين مسئله در خيال پردازي كودك كه مي‌تواند منجر به نگراني والدين هم شود داشتن دوست خيالي است.

با توجه به صحبت‌ها و سوال‌هاي كودك، روياها، نقاشي، استدلال‌ها و بازي كردن با كودك مي‌توان متوجه دوست خيالي در كودك شد. كودكان معمولاً در ارتباط با هر مسئله‌اي با والدين خود صحبت مي‌كنند پس به گفته‌هاي او با دقت توجه كنيد تا بتوانيد خيال پردازي‌اش را درك كنيد. حتي در مواردي كودكاني كه دوست خيالي دارند، تلاش مي‌كنند تا دوستشان را به والدين نشان دهند و يا به تنهايي با او حرف بزنند. در اين شرايط لازم كه براي بررسي‌هاي بيشتر از يك مشاور كودك كمك بگيريد. براي اطلاعات بيشتر درباره روانشناسي كودك كليك كنيد.

شيوه برخورد با كودكان خيالپرداز

بهترين شيوه برخورد والدين با كودكي كه خيال پردازي دارد اين است كه به طور فعالانه به حرف‌هاي كودكشان توجه كنند و به نوعي وارد دنياي خيالي كودك شوند. سركوب كردن كردن خيال پردازي‌ها هيچگونه كمكي به حل اين مسئله نمي‌كند و فقط باعث مي‌شود كه كودك از گفتن خيال پردازي‌هايش اجتناب كند. همچنين خيال‌پردازي‌هاي كودك را با دروغ مساوي ندانيد چراكه از نظر كودكان اين خيالپردازي‌ها واقعي هستند و واكنش‌هاي اين چنيني از طرف والدين مي‌تواند منجر به كاهش عزت نفس و ايجاد مشكلات شخصيتي و رفتاري در كودك شود.

علاوه بر اين مي‌توانيد در ارتباط با خيال پردازي‌ها با كودك صحبت كنيد و در قالب داستان يا بازي بخواهيد كه در مورد آن‌ها با شما صحبت كند. در يك دوره از رشد كودك خصوصا در كودكي اول يعني سنين 2 تا 6 سالگي خيال پردازي امري طبيعي است و نياز به نگراني ندارد. با اين حال اگر در ارتباط با اين مسئله دچار نگراني‌هاي زيادي شده‌ايد بهتر است از يك روانشناس كودك كمك بخواهيد. براي اطلاع از روند دريافت مشاوره كودك كليك كنيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

آيا خيال پردازي‌هاي كودك خطرناك است؟

خيال پردازي يكي از ويژگي‌ها و فعاليت‌هايي است كه عمده كودكان در دوره كودكي اول خود يعني حدود 2 تا 6 سالگي انجام مي‌دهند. در برخي موارد اين خيال پردازي‌ها مي‌تواند به داشتن يك دوست خيالي تبديل شود. به طور كلي در دوره كودكي اين مسئله يك فرايند عادي است و نياز به نگراني از طرف والدين ندارد.

منبع: خيال پردازي كودك

كمال گرايي در كودكان چيست و چه علائمي دارد؟ كمال گرايي خصلتي است كه در آن افراد براي خود استانداردهاي بسيار بالايي تعيين مي‌كنند. آن‌ها براي طي كردن هر مسير بهترين اهداف را در نظر مي‌گيرند و به زبان ساده‌تر هرگز به كم قانع نيستند. كودكاني كه دچار كمال گرايي هستند اغلب به دو شيوه اين خصلت خود را بروز مي‌دهند؛ برخي با جبران افراطي به شدت براي دستيابي به استانداردهاي خود تلاش مي‌كنند و در مقابل برخي ديگر اميدي به رسيدن به معيارهاي خود نداشته و همين مسئله باعث روحيه پايين و تلاش كم در آن‌ها مي‌شود. با آگاهي از پيامدهاي كمال‌گرايي افراطي در كودكان و راه‌هاي درمان آن مي‌توانيد گامي در جهت بهبود اين ويژگي فرزند خود برداريد.

منبع: كمال گرايي در كودكان

كمال گرايي در كودكان و نحوه بروز آن

كمال گرايي خصلتي است كه باعث مي‌شود افراد در زندگي همواره معيارها و استانداردهاي بسيار بالايي براي خود وضع كنند. بچه‌هايي كه دچار كمال گرايي افراطي هستند در هيچ زمينه‌اي به كم قانع نمي‌شوند. آن‌ها در جنبه‌هاي مختلف نظير درس يا بازي دوست دارند هميشه بهترين باشند و نسبت به همسالان خود عملكرد بالاتري را نشان دهند. كمال گرايي اغلب باعث مي‌شود كه افراد به دو شيوه متفاوت رفتار نمايند. به صورتي كه برخي با جبران افراطي به شدت براي رسيدن به خواسته‌هاي خود تلاش مي‌كنند.

در مقابل برخي ديگر احساس مي‌كنند كه هرگز تلاش‌هايشان براي رسيدن به كمال دلخواه كافي نيست. همين مسئله باعث مي‌شود كه نااميد شده و هرگز قدم مناسبي براي اهداف خود برندارند. در اين شرايط والدين فكر مي‌كنند كه فرزندشان از انگيزه كافي براي انجام كارهاي مختلف برخوردار نيست يا افسرده به نظر مي‌رسد. در اين شرايط براي ارزيابي دقيق وضعيت روانشناختي كودك لازم است كه به يك روانشناس متخصص مراجعه نماييد. براي كسب اطلاعات در زمينه مشاوره كودك كليك كنيد.

علل بروز كمال گرايي در كودكان

متخصصان بر اين باورند كه برخورداري از خصلت كمال گرايي يك علت واحد ندارد بلكه اين مسئله از تعامل فاكتورهاي زيستي و محيطي مختلف نشات مي‌گيرد. براي مثال در بسياري از موارد كودكان كمال گرايي را از طريق يادگيري مشاهده‌اي از والدين خود ياد مي‌گيرند.

در حقيقت اگر پدر و مادر، افرادي كمال گرا باشند، بچه‌هايشان بيش از سايرين احتمال دارد كه آن‌ها را الگو قرار داده و در نتيجه خود نيز كمال گرايي افراطي را بروز دهند. از جمله ديگر عواملي كه در اين مسئله نقش دارند مي‌توان به عوامل ژنتيكي، سبك تربيتي والدين، مشروط كردن عشق ورزي به كودك به دليل دستاوردهاي او، پاداش دادن بيش از حد معلمان و ستايش افراطي دستاوردهاي كودك اشاره كرد.

اهميت درمان كمال گرايي در كودكان

بر اساس يافته‌هاي پژوهشگران در حوزه روانشناسي، كمال گرايي افراطي در كودكان مي‌تواند زمينه‌ آسيب ديدن در ساير ابعاد را نيز فراهم كند. از همين رو لازم است كه به موقع مورد توجه قرار گرفته و درمان شود. از جمله آسيب‌هاي رايجي كه اغلب در پي كمال گرايي افراطي كودكان بروز مي‌يابند، مي‌توان به تجربه اضطراب شديد، افت عملكرد، دچار شدن به وسواس‌هاي فكري، سردردهاي ميگرني، افسردگي و بالا رفتن نرخ خودكشي اشاره كرد.

هم چنين كمال گرايي در فرايند طبيعي رشد رواني و اجتماعي كودكان تاثير مي‌گذارد و مي‌تواند روابط بين فردي اين بچه‌ها را با آشوب مواجه نمايد. مراجعه به يك روانشناس كودك به شما كمك مي‌كند تا پيامدهاي ناشي از كمال گرايي را بهبود ببخشيد و از بروز مشكلات جدي‌تر در آينده نيز پيشگيري نماييد. براي كسب اطلاعات در زمينه روانشناسي كودك كليك كنيد.

توصيه‌هايي براي والدين به‌منظور پيشگيري و بهبود كمال گرايي در كودكان

والدين در بهبود روحيه كمال گرايي در كودكان نقش بسزايي ايفا مي‌كنند. از همين رو رعايت كردن برخي توصيه‌هاي روانشناسي تا حد زيادي مي‌تواند كمك كننده باشد. در ادامه به چند مورد از مهم‌ترين آن‌ها اشاره كرده‌ايم:

1- پذيرش مثبت و نامشروط را تمرين كنيد

والدين همواره بايد محبتي بي قيد و شرط را به فرزند خود ابراز كنند. در حقيقت اگر رفتار ناپسندي از فرزندتان سر زد، بايد تنها آن رفتار خاص را هدف قرار دهيد. به كودك بگوييد اين كار شما را ناراحت كرده و لازم است اين رفتار تغيير كند. اما هرگز نبايد از جملاتي نظير “من ديگر مادر تو نيستم” يا “چون اين كار را كردي ديگر دوستت ندارم” استفاده كنيد. اين جملات به طور غير مستقيم به فرزندتان نشان مي‌دهد كه ارزشمندي او به عملكردش بستگي دارد و اگر نتواند به اندازه كافي خوب باشد شما نه تنها او را نمي‌پذيريد بلكه ممكن است از محبت كردن به او نيز دست بكشيد.

اين موضوع در نهايت اضطراب زيادي را در كودك بر مي‌انگيزد و باعث شكل گيري روحيه كمال گرايي در او مي‌شود. به همين خاطر همواره به فرزندتان خاطر نشان كنيد كه با وجود اين كه انتظار داريد او بچه خوبي باشد و عملكرد مناسبي در زمينه‌هاي مختلف زندگي به دست بياورد، اما در هر صورت شما به عنوان والدين او هميشه دوستش داريد و هيچ چيز باعث نمي‌شود كه او را تنها بگذاريد.

2- از مقايسه كردن كودك با ساير همسالان بپرهيزيد

يكي از عواملي كه مي‌تواند كمال گرايي در كودكان را تشديد كند مقايسه‌هاي والدين است. در نظر داشته باشيد كه تنها فرزندتان را با خودش مقايسه كنيد و عملكرد زمان حال او را نسبت به گذشته بسنجيد. اين موضوع را بپذيريد كه هر بچه‌اي روحيه و شرايط منحصر به فرد خود را دارد و مقايسه كردن افراد با زمينه‌هاي خانوادگي و استعدادهاي ذاتي متفاوت، از اساس كار نادرستي محسوب مي‌شود.

3- در انتخاب كلمات خود دقت بيشتري به خرج دهيد

كلماتي كه در توصيف كودك به كار مي‌بريد تاثير بسزايي در روحيه فرزندتان ايفا مي‌كند. براي مثال استفاده از واژه‌هايي نظير “كامل” و ” بهترين” مي‌تواند در شكل گيري روحيه كمال گرايي افراطي تاثير بسزايي داشته باشد. بهتر است همواره روي اين موضوع تاكيد كنيد كه هيچ انساني كامل نيست و همه آدم‌ها گاهي اوقات دچار نقص يا اشتباه مي‌شوند. مهم اين است كه اشتباهات درس بگيريم و در قدم‌هاي بعدي سعي كنيم عملكرد رو به جلويي داشته باشيم.

4- انتظار شكست را در فرزند خود ايجاد كنيد

برخي از پدر و مادرها دائما فرزند خود را در يك ميدان رقابت گير مي‌اندازند. آن‌ها هميشه انتظار دارند كودك بهترين باشد و با جملاتي نظير اينكه تو هرگز شكست نمي‌خوري يا تو هميشه برنده هستي او را تشويق مي‌كنند. اين مسئله باعث مي‌شود كه فرزندتان هرگز انتظار هيچ شكستي را نداشته باشد و در نتيجه هنگام مواجهه با كوچك‌ترين مشكلي احساس كند از پا در آمده است يا قضاوت بسيار بدي در مورد خود انجام دهد.

بهتر است در عين حال كه فرزندتان را براي پيشرفت تشويق مي‌كنيد، به او توضيح دهيد كه در زندگي همواره به دلايل مختلف شكست‌هايي نيز اتفاق مي‌افتند. اگر از قبل براي آن‌ها آماده باشد، مي‌تواند راحت‌تر از آن‌ها عبور كرده و در نهايت به موفقيت دلخواه دست يابد.

5- رويكرد معلمان در مدرسه را ارزيابي كنيد

در بسياري از مواقع كمال گرايي در كودكان از سنين مدرسه و تحت تاثير معلمان و جو كلاس بروز مي‌يابد. در نتيجه بسيار اهميت دارد كه همواره با كادر آموزشي مدرسه در تماس باشيد و كيفيت تدريس و سبك تربيتي آن‌ها را مورد ارزيابي قرار دهيد. قرار گرفتن در كلاس‌هايي كه بيش از حد به رقابت اهميت مي‌دهند يا افراد به خاطر كوچك‌ترين اشتباهي به شدت تنبيه و تحقير مي‌شوند، در شكل گيري روحيه كمال گرايي نقش بسياري ايفا مي‌كند. براي كسب اطلاعات در زمينه آموزش پدر و مادر كليك كنيد.

سخن آخر

اگر فكر مي‌كنيد فرزندتان به هر دليلي دچار كمال گرايي شده، براي شناسايي علل و نحوه درمان اين مشكل لازم است كه از يك روانشناس متخصص در حوزه كودك و نوجوان كمك بگيريد. گاهي اوقات كمال گرايي آنقدر شديد مي‌شود كه به اختلالاتي نظير وسواس و اضطراب مي‌انجامد. در اين شرايط ممكن است اقدامات خودياري به درمان وضعيت فرزندتان كمك نكند. در نتيجه لازم است حتما درمان‌هاي تخصصي نظير جلسات روان درماني را براي فرزند خود فراهم كنيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

آيا كمال گرايي مي‌تواند نشان دهنده نوعي اختلال در كودك باشد؟

كمال گرايي افراطي در بسياري از مواقع ممكن است به بروز اختلالات ديگري نظير افسردگي، اضطراب فراگير و وسواس در كودكان بيانجامد و حتي تا بزرگسالي نيز ادامه پيدا كند.

منبع: كمال گرايي در كودكان

اختلالات رفتاري كودكان چيست و چه پيامدهايي دارد؟ رفتارهايي كه بيش از حد از سن كودك دور بوده و رفتارهاي سخت ناميده مي‌شوند، از جمله اختلالات رفتاري مي‌باشد. شيطنت‌هاي بيش از حد، نافرماني از والدين و رفتارهاي تكانشي تا حدودي براي كودكان طبيعي است. اما برخي از كودكان بيش از حد اين رفتارها را از خود بروز مي‌دهند. از جمله اين اختلالات مي‌توان به اختلال نافرماني مقابله‌اي، بيش فعالي، نقص توجه و سلوك اشاره كرد. برخي از اين اختلالات ويژگي‌ها و علائم مشتركي دارند؛ در نتيجه تشخيص و تمييز آن‌ها از يكديگر دشوار است. حتي ممكن است كودك يا نوجوان همزمان به دو اختلال مبتلا باشد كه تشخيص آن به عهده روانشناس مي‌باشد. با آگاهي از اختلالات رفتاري كودكان و كمك گرفتن از يك فرد متخصص مي‌توانيد هرچه سريع‌تر براي درمان آن اقدام نماييد. براي كسب اطلاعات در زمينه مشاوره كودك كليك كنيد.

منبع: اختلالات رفتاري كودكان

اختلالات رفتاري كودكان

كودكان به نسبت سنشان شيطنت‌هايي دارند. ممكن است حرف پدر و مادر را گوش ندهند يا كارهاي عجيبي انجام دهند و اين‌ها همه طبيعي است. برخي از كودكان رفتارهاي چالش برانگيزي انجام مي‌دهند كه از هنجارهاي معقول سنشان خارج است. اگر اين اختلالات در زمان كودكي درمان نشوند، ممكن است در بزرگسالي او را به يك فرد ناسازگار در جامعه تبديل كند. هر چقدر مداخلات درماني در اين كودكان زودتر رخ دهد درمان آن‌ها سريع‌تر اتفاق مي‌افتد. درمان اين اختلالات از چند جنبه انجام مي‌شود و به نوع آن اختلال و عوامل تاثيرگذار بر آن بستگي دارد.

بيشتر بخوانيد: بهانه گيري كودك

دلايل اختلالات رفتاري كودكان

اختلالات رفتاري در كودكان دلايل مختلفي دارند. هر كدام از آن‌ها مي‌توانند به دلايل وجود علتي خاص يا چند علت در فرد شكل بگيرند. از جمله اين دلايل عبارتند از:

• دلايل بيولوژيكي (زيستي، ارثي و ژنتيكي)
• محيط سرشار از استرس و مشكلات خانوادگي
• فرد دائم با شكست رو به رو شده و تجربه‌هاي ناخوشايند زيادي دارد
• محيط اجتماعي مخرب و فرهنگ نامطلوب

پيامدهاي اختلالات رفتاري كودكان

اختلالات رفتاري كودكان مانند هر اختلال ديگري در هر سني تمام جنبه‌هاي زندگي فرد را تحت تاثير قرار مي‌دهد. در ادامه به مطالعه برخي از پيامدهاي اختلال رفتاري كودكان مي‎پردازيم:

1. افت تحصيلي

تحقيقات نشان داده كودكان مبتلا به اختلالات رواني نمي‌توانند در تحصيل خود موفق عمل كنند. آن‌ها اندازه سن عقلي خود درس نمي‌خوانند و به همين علت هميشه از همسن و سال‌هاي خود عقب‌تر هستند. در برخي اختلالات رفتاري شديد، كودك حتي توان خواندن و نوشتن هم پيدا نمي‌كند.

2. سازگار نبودن با اجتماع

كودكاني كه به اختلالات رفتاري مبتلا هستند مشكلات خود را در قالب پرخاش، تهاجم يا اضطراب نشان مي‌دهند. اين كودكان در بزرگسالي در روابط اجتماعي و برخورد با افراد ديگر دچار مشكل مي‌شوند. براي حل مشكل عدم توانايي دوستيابي كودكان خود كليك كنيد.

3. مشكل در صحبت كردن

از ديگر مشكلاتي كه اختلالات رفتاري به دنبال مي‌آورد اين است كه كودكان در توانايي‌هاي گفتاري‌شان دچار مشكل مي‌شوند. اين كودكان ممكن است نتوانند در مورد موضوع اصلي‌اي كه مدنظر دارند صحبت كنند. پژواك گويي از ديگر معضلات اين كودكان مي‌باشد. بعضي از اين كودكان كه مشكلات شديد دارند توانايي حرف زدن در آن‌ها شكل نمي‌گيرد.

انواع مشكلات رفتاري كودكان

كودكان مي‌توانند اختلالات رفتاري متفاوتي داشته باشند. انواع فوبياها، اختلال آتش افروزي و عادت داشتن كودك به دزدي از جمله اين اختلالات است. در ادامه به مطالعه برخي از انواع اختلالات رفتاري كودكان مي‌پردازيم.

1. اختلال لجبازي

در اين اختلال كودك به شكل شديدي (خصمانه و انتقام جويانه) با والدين و اطرافيان به مخالفت مي‌پردازد. با اين رفتار سعي دارد نشان دهد كه قدرتمند است. البته اين لجبازي‌ها برخلاف اختلال سلوك موحب نقض قوانين و حقوق ديگران نمي‌شود. از جمله نشانه‌هاي اين اختلال بحث و مجادله زياد با بزرگسالان، بي توجهي به دستورات آن‌ها، كينه ورزي، خشم، پرخاش و سرزنش ديگران مي‌باشد. براي جلوگيري از پرخاشگري كودكان كليك كنيد.

2. اختلال سلوك

اين اختلال از اختلال لجبازي شديدتر است و همچنين پيامدهاي آن نيز براي خانواده و خود شخص بيشتر خواهد بود. اين كودكان به قوانين محيطي كه در آن هستند بي توجه‌اند و كارهايشان به نسبت هنجار سنيشان نامناسب است. دعواها و درگيري‌هاي خارج از خانه، دزدي كردن، داشتن رفتارهاي جنسي از سنين كودكي، دروغ گفتن، بزهكاري و غيره از جمله رفتارهايي است كه در اختلال سلوك خود را نشان مي‌دهد. براي آشنايي با راه درمان دروغگويي در كودكان و كسب اطلاع درباره اختلال سلوك در كودكان كليك كنيد.

3. اختلالات رفتاري كودكان | اختلال بيش فعالي و نقض توجه

بيش فعالي از جمله اختلالات رايجي است كه در دوره دبستان تشخيص داده مي‌شود. اين كودكان بي قرار هستند و توجهشان به محيط اطراف بسيار پايين است. در نتيجه به خوبي در كلاس درس متمركز نمي‌شوند و تكاليف‌شان را انجام نمي‌دهد. بيشتر اين كودكان به ياد نمي‌آورند كه بايد چه كاري را انجام دهند. برخلاف تصور همه اين كودكان باهوش‌تر نيستند و بازده هوشي آن‌ها در طيف عقب مانده ذهني تا تيزهوش متفاوت است. براي تشخيص بهتر پيشنهاد مي‌كنيم مقاله راه جلب توجه در كودكان را بخوانيد.

4. اختلال اوتيسم

اين اختلال در سال‌هاي اخير شيوع زيادي پيدا كرده است. به طور كلي افرادي كه داراي انزواي اجتماعي هستند، نقص گفتاري و عقب ماندگي ذهني داشته باشند، اوتيسم دارند. اين كودكان از اجتماع كناره گيري مي‌كند و نمي‌توانند با ديگران ارتباط برقرار كنند. راه‌هاي متفاوتي براي درمان اين اختلال وجود دارد.

5. اختلال تيك

تيك رفتاري است كه فرد به صورت ناگهاني انجام مي‌دهد؛ اين رفتار مي‌تواند يك حركت يا يك صدا باشد. كسي كه تيك دارد ممكن است بتواند زمان آن را عقب بندازد اما نمي‌تواند در برابر انجام آن مقاومت كند. تيك عصبي در شرايطي كه فشار عصبي به روي فرد زياد باشد اتفاق مي‌افتد. براي اين اختلال جاي نگراني زيادي وجود ندارد چون با گذر زمان و درمان دارويي برطرف مي‌شود.

پيشنهاد مي‌شود مقاله كودكان استثنايي را هم بخوانيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

درمان اختلالات رفتاري بعد گذشت چه مدت زمان اتفاق مي‌افتد؟

اگر كودك دچار اختلالات رفتاري باشد در بزرگسالي مشكلاتي براي او رخ مي‌دهد. هر چه درمان سريع‌تر اتفاق بيوفتد نتيجه بهتري دريافت مي‌شود. اين درمان معمولا چند جانبه انجام مي شود و بسته به نوع اختلال متفاوت است. براي درمان بايد حتما از يك متخصص كمك گرفت.

منبع: اختلالات رفتاري كودكان

هوش انواع مختلفي دارد كه يكي از انواع آن هوش هيجاني كودكان است. هوش هيجاني يا هوش عاطفي به معني شناخت و مديريت عواطف و هيجانات است. در واقع هوش هيجاني بيان كننده هيجانات فرد و درك هيجانات ديگران است. در نتيجه آشنايي با هوش هيجاني و روش‌هاي افزايش هوش هيجاني از همان دوران كودك داراي اهميت زيادي است زيرا كه مؤلفه‌هاي هوش هيجاني در دوران كودكي راحت‌تر پرورش پيدا مي‌كنند و فرد در دوران بعدي زندگي مشكلات كمتري را در ارتباط با بيان هيجانات و درك هيجانات ديگران تجربه مي‌كند و تعاملات موفق و موثرتري برقرار مي‌كند. براي برآورد هوش فرزندتان مي‌توانيد خدمات استعداديابي كودكان استفاده نماييد.

منبع: هوش هيجاني كودكان

هوش هيجاني كودكان

به زبان ساده مي‌توان هوش هيجاني (EQ) را توانايي شناسايي، مديريت و درك هيجانات خود و ديگران تعريف كرد. به عبارتي فرد به راحتي مي‌تواند هيجانات و عواطف تجربه شده خود و ديگران را نظاره و مديريت كند. هوش هيجاني مفهوم پركاربردي است كه مجموعه گسترده‌اي از مهارت‌ها و خصوصيات فردي را شامل مي‌شود و داراي 4 مؤلفه اصلي است كه شامل: ادراك و شناسايي هيجانات، استفاده صحيح و مناسب از هيجانات، درك هيجانات در خود و ديگري، مديريت و تنظيم هيجانات مي‌باشد. براي آشنايي با انواع هوش كودك كليك كنيد.

اهميت پرورش هوش هيجاني كودك

هوش هيجاني كودك از همان ابتداي تولد وجود دارد. همانطور كه بهره هوشي هر كودك تحت تاثير عوامل مختلف قرار دارد و هر كودك داراي هوشبهر متفاوتي است، هوش هيجاني هم از اين قاعده مستثني نيست.

بنابراين هر كودك با هوش هيجاني منحصر به خودش متولد مي‌شود. هوش هيجاني در فعاليت‌هاي مختلفي نظير ارتباط با ديگران، مهارت‌هاي كلامي، اجتماعي، حل مشكلات و تعارضات، سلامت روان و جسم و… تاثير مي‌گذارد. هوش هيجاني بالا باعث مي‌شود تا كودك هيجان و عواطف خود و ديگران را درك كند و نزد همسالانش صميميت بيشتري داشته باشد. صحبت‌ها و نقطه نظرات ديگران را بهتر بفهمد و بهتر ارتباط برقرار كند، همين مسئله باعث مي‌شود تا كودك در بين همسالانش محبوب‌تر و دوست داشتني‌تر باشد. در نتيجه پرورش هوش هيجاني كودك مي‌تواند عامل موثري در جهت موفقيت و سلامت فرزند در كودكي و حتي در سال‌هاي بعد زندگي فرد باشد.

ويژگي‌هاي كودكان با هوش هيجاني بالا

كودكان با هوش هيجاني بالا ويژگي‌هايي دارند كه آن‌ها را از ساير كودكان متمايز مي‌كند كه از جمله اين ويژگي‌ها مي‌توان به توانايي بيان احساسات و سركوب نكردن آن‌ها، توانايي تشخيص هيجانات ديگران، توانايي همدلي بالا، مديريت هيجانات و… اشاره كرد.

روش‌هاي پرورش و افزايش هوش هيجاني كودكان

آموزش مهارت حل مسئله

آموزش مهارت حل مسئله از جمله عوامل تاثيرگذار در تقويت هوش هيجاني كودك است. زيرا كودكي كه مهارت حل مسئلي بهتري دارد ياد مي‌گيرد كه در موقعيت‌هاي مختلف و دشوار مانند تعارض در هنگام بازي در بين همسالان، به جاي انجام اعمال پرخاشگرانه و لجبازانه، وضعيت را مديريت كند و با صحبت كردن و گفتگو مشكل را حل كند.

اجازه ابراز وجود به كودك

والدين بايد به جاي سركوب كردن هيجانات و عواطف كودك و همچنين بي‌اهميت نشان دادن آن‌ها، احساسات و عواطف فرزند خود را بپذيرند و اجازه دهند كه فرزند به راحتي احساساتش را بروز دهد. زيرا بروز دادن هيجانات در موقعيت‌هاي مختلف باعث مي‌شود تا كودك هيجانات خودش را بهتر بشناسد و بر اساس بازخوردي كه از ديگران مي‌گيرد متوجه مي‌شود كه ابراز هيجان چه هيجاني در چه موقعيتي مناسب يا نامناسب است. در نتيجه سركوب كردن هيجانات كودك فقط باعث مي‌شود كودك آزرده خاطر و به اصطلاح سرخورده شود. آموزش دادن به كودك براي ابراز وجود و شناسايي هيجانات خودش و ديگران راهي براي افزايش هوش هيجاني كودك محسوب مي‌شود.

همدلي با كودك

هنگامي كه با كودك خود در هنگام ناراحتي همدلي مي‌كنيد باعث ايجاد احساس خوب و تسكين ناراحتي در او مي‌شود. كودكان به مرور زمان ياد مي‌گيرند كه همدلي كردن و درك هيجانات ديگران توسط خودشان باعث ايجاد احساس خوب در ساير افراد مي‌شود. همدلي كردن به معناي تاييد يا موافقت با خواسته يا نظر فرد نيست، بلكه نشان دهنده آن است كه كودك را درك كرده‌ايد و از زاويه او به اين ماجرا نگاه مي‌كنيد. در نتيجه اگر مي‌خواهيد كه فرزندي با هوش هيجاني بالا داشته باشيد هيچگاه هيجاناتش را سرزنش نكنيد، بلكه به او نشان دهيد كه هيجانش را درك مي‌كنيد.

آموزش از طريق بازي

بهترين شيوه براي آموزش هر ويژگي يا توانايي براي كودكان، آموزش از طريق بازي است. به عبارتي كودكان بهترين آموزش‌ها را از طريق بازي دريافت مي‌كنند. بازي از طريق نمايش‌هاي عروسكي، بازي‌هاي دسته جمعي، يا بازي‌هايي كه برانگيزاننده هيجانات كودك هستند مي‌تواند فرصت خوبي براي آموزش شناسايي، ابراز و درك هيجانات خود و ديگران به كودك باشد. براي دريافت آموزش‌هاي بيشتر در ارتباط با افزايش هوش هيجاني مي‌توانيد از روانشناس كودكان كمك بگيريد.

يادگيري مشاهده‌اي

كودكان بيشتر توانايي‌ها و مهارت‌هاي خود را از طريق مشاهده الگوهاي خود ياد مي‌گيرند. بهترين شيوه براي افزايش مهارت و هوش هيجاني كودك اين است كه خودتان اين ويژگي را داشته باشيد. والدين مي‌توانند هيجانات‌شان را ابراز كنند و در ارتباط با آن‌ها با فرزند خود و ديگران صحبت كنند. اين عمل والدين باعث مي‌شود تا كودك به مرور بتواند هيجانات ديگران را درك كند و اتباط صميمانه‌اي با ديگران برقرار كند. در صورتي كه مي‌خواهيد اين هوش فرزندتان را افزايش دهيد، مشاوره كودك دريافت كنيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه نوزاد و كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

آيا هوش هيجاني كودكان قابل پرورش و افزايش است؟

هوش هيجاني مانند هر توانمندي و مهارت كودك قابل پرورش و افزايش است. با اين حال هر كودكي با يك ظرفيت زيستي به دنيا مي‌آيد كه از طريق آموزش مي‌توان اين ويژگي را تا حد زيادي پرورش و افزايش داد. در مجموع بايد در نظر داشت كه هوش هيجاني تحت تاثير عوامل زيستي، رواني و اجتماعي مختلف قرار دارد و هر يك از اين عوامل در افزايش هوش هيجاني نقش دارند.

منبع: هوش هيجاني كودكان

تاخير در رشد كودكان زماني اتفاق مي‌افتد كه ميزان رشد و تكامل او از نظر جنبه‌هاي مختلف جسمي، رواني و روان-تني مطابق با معيارهاي استاندارد تعيين شده براي رشد و تكامل كودكان نباشد و در واقع كودكان در يك بازه زماني مشخص به نقطه تحول در رشد خود نرسند. تاخير در رشد كودك گاهي جزئي است كه به مرور جبران مي‌شود؛ ولي گاهي بسيار مهم است كه بايد مورد توجه قرار بگيرد. در ادامه مطالب مفيدي در ارتباط با روش تشخيص تاخير در رشد كودك ارائه شده است. براي آشنايي با روند رشد كودك يك ساله كليك كنيد.

منبع: تاخير در رشد كودكان

حيطه هاي مختلف تاخير در رشد كودكان

تاخير در رشد و تكامل كودكان ممكن است در حيطه‌هاي مختلفي از رشد او بروز كند كه عمدتا شاخه‌هاي زير را در برمي‌گيرد:

• تاخير در رشد قابليت‌هاي حركتي مانند ايستادن يا در دست گرفتن اشيا
• تاخير در مهارت‌هاي برقراري ارتباط مانند صحبت كردن
• تاخير در شركت در فعاليت هاي اجتماعي همچون بازي كردن با ديگر كودكان يا صحبت با آن ها
• تاخير در يادگيري و انجام امور مربوط به خود مانند پوشيدن لباس ها يا در آوردن آن ها

نشانه هاي تاخير در رشد كودكان

از علل تكاملي تاخير در رشد كودك مي‌توان به مواردي مانند عقب افتادن زمان شروع برداشتن اولين قدم‌ها توسط كودك، عدم توانايي نگهداري و كنترل آب موجود در دهان بعد از 18 ماهگي، ناهماهنگي و عدم تناسب حركات كودك هنگام به كار بردن هر دو سمت بدن در انجام يك كار مشخص، عدم توانايي جويدن غذا به طور مناسب، دير شدن زمان نشستن كودك، نداشتن نيروي كافي در دستان جهت نگهداري اشيا، نداشتن تعادل به هنگام راه رفتن يا ايستادن، افتادن بر زمين به طور مداوم، ضعف در حركات بدني مانند تكان دادن سر و ياد دستان و … . در صورت رويت نشانه‌هاي ذكر شده حتما مشاوره كودك دريافت نماييد.

اهميت توجه به تاخير در رشد كودكان

تاخير در رشد ممكن است با تاثير بر اندام‌ها و اعضاي مختلف كودك باعث تغيير شكل بدني او و بروز تفاوت‌هايي مشخص با كودكان سالم همچون جثه‌اي كوچك يا قدي كوتاه‌تر شود و يا بر قابليت‌هاي ذهني كودك اثر گذاشته و ظرفيت فكري و دروني او را تغيير دهند. كودكاني كه دچار اوتيسم، اختلال در يادگيري يا معلوليت ذهني هستند، بيشتر در معرض خطر بروز تغيير در رشد و تكامل هستند. چنين افرادي معمولا در مقايسه با كودكان هم سن خود، وجه تمايز قابل مشاهده‌اي نداشته و عمده آنها ظاهري همانند كودكان سالم دارند. با انجام روش‌هاي غربالگري تشخيصي، كمك گرفتن از مشاور و آموزش دادن مهارت‌هاي مورد نياز به اين كودكان، مي‌توان علائم ناشي از اختلال رشد را تا حدود زيادي بهبود بخشيد و از اثرات مخرب آن در دوران بزرگسالي پيشگيري كرد.

انواع اختلالات تاخير در رشد كودكان

تاخير در مراحل رشد و تكامل كودكان ممكن است از همان اوايل تولد و در دوران نوزادي هم قابل تشخيص باشند و يا در دوره نوپايي و كودكي خود را نشان دهند. به طور كلي عواملي كه در بروز اختلالات در رشد كودك اثر دارند شامل عوامل محيطي و ژنتيكي هستند. با گسترش دانش پزشكي در زمينه بيماري‌هاي ارثي، امروزه مي‌توان با مشاوره ژنتيك و انجام آزمايشاتي ساده، اختلالات ژنتيكي موجود در كودك را شناسايي كرده و از تولد نوزاداني با اختلالات در رشد و تكامل جلوگيري نمود. اين تاخيرها اغلب با علائم و نشانه‌هايي همراه هستند كه در زير به آن‌ها اشاره مي كنيم.

اختلال در تكلم و زبان

اين نوع تاخير در رشد در ميان كودكان نوپا شايع‌تر است و جز اختلالاتي است كه بيشتر موارد تاخير در رشد كودكان را به خود اختصاص مي‌دهد. اختلال در توانايي‌هاي گفتاري و درك زبان در كودك هنگامي بروز مي‌كنند كه كودكان توانايي گرفتن اطلاعات از محيط، پردازش و بيان مناسب آن‌ها را نداشته و اين امر در آنان با تاخير و كندي همراه است. بازه زماني كه در آن كودكان بايد شروع به تكلم و به كارگيري زبان كنند در ميان كودكان مختلف متفاوت بوده و با ناهماهنگي‌هاي بسياري همراه است و در صورتي كه اين تاخير تا چند ماه طول بكشد، جدي نبوده و والدين بايد همچنان منتظر بروز رشد گفتاري و كلامي در كودك باشند.

در صورت مشاهده اين گونه از اختلالات در كودك، والدين بايد به احتمال وجود مشكلاتي در شنوايي مشكوك شوند كه مي‌توان با مراجعه به مشاور و پزشك اين موضوع را مطرح كرده و با انجام يك تست ساده به آن پي برد. چنانچه كودك شما وارد سنين مدرسه شده اما هنوز از قابليت‌هاي كلامي و گفتاري مطلوب برخوردار نيست، بايد به اختلالاتي در تكامل يادگيري كودك همانند اوتيسم، كاهش توجه و بيش فعالي او مشكوك شد و هر چه سريع‌تر اين مورد را با يك متخصص اطفال در ميان گذاشت.

اختلال در توانايي هاي حركتي

ممكن است كودكان به موقع شروع به راه رفتن نكنند و يا هنگام در دست گرفتن اسباب بازي‌ها و ساير وسايل دچار ضعف و ناتواني باشند. در اين صورت امكان وجود تاخير در رشد حركتي كودك وجود دارد كه اين اختلال در چهار دست و پا راه رفتن او هم مشخص مي‌شود. پس از مطرح كردن اين مشكل با دكتر متخصص، اگر اختلالات حركتي موجود عمده باشند، فيزيوتراپي براي كودك انجام خواهد شد و در صورتي كه اختلال حركات ظريف كودك مختل شده باشند، با ارجاع خانواده به يك كاردرمان، اقدامات لازم جهت برطرف نمودن تاخير ايجاد شده و كاهش علائم مربوط به آن انجام خواهد شد.

چنانچه مشاهده كرديد كودك شما به سمت اشيا اطراف خود دست دراز نكرده و آن‌ها را لمس نمي‌كند، غلت نمي‌زند، توانايي نشستن به طور مستقل را ندارد، هيچ تلاشي براي گرفتن وسايل در دست خود نمي‌كند و يا قادر به نگه داشتن آن‌ها نيست، توانايي چهار دست و پا راه رفتن و ايستادن به طور مستقل را ندارد و در به راه افتادن با مشكلات و تاخير رو به رو است، بايد به اختلال توانايي حركتي در رشد كودك مشكوك شويم. اختلال در مهارت‌هاي حركتي و فعاليت‌هاي كودكان در اثر عوامل گوناگوني به وجود مي‌آيند كه شايع‌ترين آن‌ها شامل موارد زير مي‌باشد:

• اختلال در عملكرد مغزي و يا فلج مغزي
• زايمان پيش از موعد
• صرع و تشنجات مكرر
• تاخير در فرايندهاي شناختي و تكاملي كودك
• وجود اختلالات بينايي

اختلال قابليت‌هاي شناختي

اين دسته از اختلالات معمولا به وجود مشكلاتي در توانايي‌هاي فكري و شناختي در كودك مربوط مي‌شوند و در مواردي مي‌توانند نشان از وجود يك ناتواني ذهني در كودك باشد. در صورتي كه كودك در هر يك از حيطه‌هاي شناخت، درك يا عكس العمل‌هاي بازخوردي نسبت به حالات و رويدادهاي مختلف پاسخ‌هاي طبيعي نشان نداده و با واكنش‌هاي متفاوت به آن‌ها پاسخ مي‌دهند، بايد به مشكل در تكامل شناختي كودك شك كرد كه در اين حالت با بررسي حالات و نشانه‌هاي موجود در كودك، تشخيص‌هايي همچون بيش فعالي، مسموميت با فلزات سنگين، اختلالات ارثي و ژنتيكي يا اوتيسم داده شوند.

در اين گونه اختلالات بايد هر چه سريع‌تر به مشاور و پزشك مراجعه كرده و تشخيص مناسب داده شود تا اقدامات درماني و كنترلي جهت كاهش علائم و عواقب آسيب پذير در كودك آغاز شوند. توجه نماييد گاهي تشخيص اختلالات توسط خانواده امكانپذير نيست براي تشخيص قابليت‌هاي شناختي كودك مي‌توانيد از يك مشاور متخصص در زمينه كودكان كمك بگيريد. براي آشنايي با نشانه هاي سلامت نوزاد كليك كنيد.

نشانه هاي بروز تاخير در رشد شناختي

• كودك به طرز غيرمعمولي ساكت بوده و صداهاي كمتري توليد مي‌كند.
• وسايل اطراف خود را براي نشان دادن به ديگران بالا نگه نمي‌دارد.
• از روي كنجكاوي به اشيا دور و بر خود اشاره نمي‌كند.
• هنگام بازي كردن، اعمال تكراري از خود نشان مي‌دهد.
• به افراد غريبه و سايرين علاقه‌اي نشان نداده و به آن ها توجه نمي‌كند.
• در برقراري تماس چشمي با ديگران مشكل دارد.
• نمي‌تواند به طور مداوم و به مدت طولاني به يك شخص نگاه كند.
• هميشه با چند اسباب بازي خاص بازي مي‌كند.
• از كسي يا چيزي الگو نگرفته و تقليد نمي‌كند.
• هر اندازه كه به افراد مختلف توجهي نشان نمي‌دهد، به اشيا گوناگون بسيار علاقه‌مند است.
• وقتي افراد خانواده يا سايرين نام او را صدا مي‌زنند، عكس العملي از خود نشان نمي‌دهند.
• به فاصله كوتاهي پس از يادگيري فعاليت يا واژه اي جديد، آن را به آساني فراموش مي‌كند.

نكته : گاهي نشانه‌هاي فوق دليلي بر تاخير در رشد كودك نيست ولي در صورت مشاهده و تكرار موارد ذكر شده در رفتار كودكتان بهتر است قبل از هر كاري به مشاور با تجربه مراجعه نمايد تا وجود يا عدم وجود تاخير در رشد كودك‌تان توسط مشاور تشخيص داده شود و براي درمان آن اقدام شود.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

كودك من در يك سالگي هنوز نمي تواند به خوبي چهار دست و پا برود و روي دو پاي خود به طور مستقل بايستد. مشكل او چيست؟

اين كودك ممكن است دچار اختلال در رشد حركتي باشد كه در صورت تداوم اين ناتواني ها و تاخير در رشد حركات و فعاليت ها در كودك، حتما بايد پس از مشورت با يك مشاور، به متخصص مراجعه كرده و اقدامات لازم جهت بهبود تكامل و تطابق كودك با محيط اطراف خود همگام با رشد او انجام گيرند.

اگر كودك به محيط اطراف خود توجهي نداشته و هميشه ساكت و آرام بوده و تمايلي به برقراري ارتباط با غريبه ها نشان نمي دهد، نشاندهنده چه اختلالي است؟

چنين كودكي ممكن است دچار اختلال در رشد شناختي باشد كه در اين موارد مي بايست به مشكل در تكامل شناختي كودك شك كرد. در اين حالت با بررسي حالات و نشانه هاي موجود در كودك، بايد نسبت به درمان اقدام شود، ناگفته نماند تشخيص اين اختلال توسط يك روانشناس كودك امكانپذير است.

منبع: تاخير در رشد كودكان

جلب توجه كردن در كودكان يكي از نيازهاي اساسي در سنين كودكي محسوب مي‌شود. در برخي شرايط كودكان احساس نياز شديدي به توجه طلبي پيدا مي‌كنند و براي دستيابي به اين مسئله دست به هر كاري مي‌زنند. با اين حال اگر اين رفتارها به يك عادت هميشگي تبديل شود مي‌تواند مشكلاتي را در زندگي والدين و حتي خود كودك به وجود بياورد. در واقع گاهي اين رفتارهاي كودك براي جلب توجه به سمت بروز پرخاشگري يا صدمه زدن به خود پيش مي‌رود و اگر والدين به دليل عدم آشنايي با نيازها و اهداف كودك واكنش درستي نشان ندهند باعث شكل گيري اختلالات رفتاري در فرزندشان مي‌شوند. از اين جهت آشنايي با شيوه برخورد و رفتار صحيح و انجام راهكارهاي اصولي با توجه طلبي كودك براي والدين يك مسئله مورد نياز محسوب مي‌شود.

منبع: جلب توجه در كودكان

جلب توجه در كودكان | كودكان توجه طلب

به طور كلي رفتارهاي كودكان هميشه نشان دهنده يك منظور و هدف خاصي مي‌باشد. اگر به كودك به اندازه كافي و مداوم توجه نشود، بدرفتاري و لجبازي بروز مي‌دهد زيرا با اين شيوه رفتاري مي‌تواند به نوعي توجه والدين و اطرافيانش را به خود جلب كند. در صورتي كه به كودك خود توجه كافي نداشته باشيد و از طرفي فرزندتان نيز رفتارهاي پرخاشگرايانه كه در راستاي توجه طلبي است را ادامه دهد به مرور باعث شكل گيري اختلالات رفتاري در كودك مي‌شود. مسائل و عوامل مختلفي مانند سبك فرزندپروري، ارتباط بين والد و فرزند، موقعيت فرزند در خانواده و… مي‌تواند بر نياز احساس توجه كودكان تاثير بگذارد. مهمترين وظيفه والدين اين است كه با اين مسائل آشنايي داشته باشند و به طور ناخواسته منجر به لجبازي و بدرفتاري كودك نشوند.

بيشتر بخوانيد : اختلالات رفتاري

دلايل جلب توجه در كودكان

معمولا زماني كه كودكان در بين اعضاي خانواده دست كم گرفته مي‌شوند يا توانايي‌هايشان مورد شك و ترديد اعضاي خانواده قرار مي‌گيرد، شروع به توجه طلبي به روش‌هاي مختلف مي‌كنند. هرچقدر كه كودك از طريق والدين كمتر مورد توجه قرار بگيرد و اعتماد به نفس و عزت نفسش كمتر باشد، به اندازه بيشتري رفتارهاي توجه طلبي از خود بروز مي‌دهد. ناديده گرفتن كودك در هنگام بازي، صحبت كردن و ساير رفتارهاي روزمره باعث مي‌شود تا كودك خودش را نامرئي در نظر بگيرد و براي رها شدن از اين احساس نامرئي بودن رفتارهاي غير عادي و معمولا پرخاشگرانه و لجبازانه انجام ‌دهد.

رفتارهاي شايع كودكان توجه طلب

يك كودك توجه طلب انواع و اقسام رفتارهاي پرشخاشگرانه، لجبازانه و غير عادي را انجام مي‌دهد تا به هر نحوي كه شده است توجه اطرافيان را به سمت خودش متمركز كند. از جمله رفتارهاي شايع كودكان توجه طلب مي‌توان به موارد زير اشاره كرد.

• پرخاشگري با همسالان
• رفتارهاي مقابله‌اي و لجبازانه با والدين يا معلمان و مسئولان مدرسه
• نافرماني از بزرگ‌ترها
• رد كردن درخواست‌هاي والدين
• افت عملكرد تحصيلي
• انجام ندادن تكاليف مدرسه
• به هم ريختن كلاس درس در مدرسه
• پرسش سوالات غير ضروري
• انجام رفتارهاي غير متعارف گوناگون
• خودزني كودك
• پوشش نامعمول لباس
• پرخاشگري كلامي
• كوبيدن سر به زمين
• و…

بيشتر بخوانيد : كوبيدن سر به زمين در كودكان

جلب توجه در كودكان | نحوه برخورد صحيح

ناديده گرفتن رفتار‌هاي نامتعارف

كودكان توجه طلب ممكن است كارها و رفتارهاي مختلفي انجام دهند، بايد توجه داشت كه برخي از رفتارها تحت هيچ شرايطي نبايد ناديده گرفته شود اما برخي از رفتارهاي كمتر غير متعارف را مي‌توان چشم پوشي كرد. شناسايي اين كه كدام رفتار بايد ناديده گرفته شود و به كدام رفتار بايد توجه نشان داد امري مشكل است. منظور از ناديده گرفتن رفتار توجه طلبي كودك، ناديده گرفتن خود كودك نيست بلكه صرفا به رفتار و درخواست كودك نبايد توجهي نشان داد خصوصا اگر رفتار و درخواستش نامتعارف باشد.

براي انجام اين كار مي‌توانيد در گام اول هنگامي كه كودك به دليل توجه طلبي شروع به بدرفتاري مي‌كند آن رفتار را ناديده بگيريد، سپس اگر پس از چند دقيقه بدرفتاري كودك همچنان ادامه پيدا كرد به او تذكر كلامي بدهيد. اگر در اين وضعيت عصباني شويد و يا كودك را با پرخاشگري تنبيه كنيد، عملتان نتيجه معكوس مي‌دهد چراكه اين كار باعث مي‌شود تا كودك بيشتر بر رفتار نادرست خود پافشاري كند. هرگاه احساس كرديد كه در حال عصباني شدن هستيد بهتر است از محيط فاصله بگيريد و كمي قدم بزنيد، سپس با فرزند خود صبحت كنيد. پيشنهاد مي‌شود مقاله اقدامات مناسب در زمان جيغ زدن كودك را هم بخوانيد.

جلب توجه در كودكان | القاي محبت و عشق به كودك

براي اينكه بتوانيد مشكل توجه طلبي كودك خود را برطرف كنيد به حرف‌هايش گوش كنيد و به توانايي‌ها و عزت نفس كودك احترام بگذاريد تا احساس مفيد بودن و موثر بودن در او شكل بگيرد. براي دوست داشتن و ابراز علاقه به فرزند خود قانون و قيد و شرط در نظر نگيريد، در واقع هميشه او را دوست داشته باشيد و به او محبت كنيد و از عبارت‌هايي نظير “من تو را دوست دارم” يا “به تو افتخار مي‌كنم” استفاده كنيد.

مراجعه به يك روانشناس

در برخي موارد ممكن است يك مشكل جدي‌ در سبك فرزندپروري والدين يا مشكلات مربوط به كودك از جمله اختلالات رفتاري وجود داشته باشد كه در اين شرايط مراجعه به يك روانشناس مي‌تواند در حل اين مشكل ريشه‌اي كمك زيادي كند. در همين راستا مركز مشاوره روانشناسي ذهن نو با داشتن مشاوراني برجسته در زمينه كودك امكان بهره بردن از مشاوره تلفني و مشاوره حضوري را براي شما فرآهم آورده است تا بتوانيد با كمك روانشناس راهكار صحيحي را براي برخورد با جلب توجه در كودكان انتخاب نماييد.

بيشتر بخوانيد : مشاوره كودك

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

چه زماني بايد رفتارهاي منفي كودك ناديده گرفته شود؟

در ارتباط با اين مسئله بايد سبك فرزندپروري، فرهنگ خانواده و… را در نظر گرفت. با اين حال هر خانواده‌اي اصول و قوانيني براي خودش دارد، اگر رفتارهاي نامتعارف كودك بر خلاف اين قوانين و اصول نبود و صرفا رفتارهاي شيطنت‌آميز و لجبازانه از خود نشان داد مي‌توان آن‌ها را ناديده گرفت. با اين حال اگر در شناسايي رفتارهاي نامتعارف كودك ترديد داريد بهتر است از يك روانشناس كودك كمك بگيريد.

منبع: جلب توجه در كودكان

دنياي كودكان بهترين راه برقراري ارتباط با آنان است. در گذشته گفته مي‌شد كودكان بزرگسالاني هستند در ظاهري متفاوت. اما آيا اين صحبت گذشتگان درست است و براي شناخت كودكان نياز به داشتن اطلاعات خاصي نيست؟ درست است كه كودكان تا حدود زيادي محيط خود را مي‌شناسند اما تفاوت‌هاي بنياديني با بزرگسالان دارند. بزرگسالاني كه اگر به دوران كودكي خود، حسرت‌ها، روياها، سرگرمي‌ها و غم و شادي‌هاي آن زمان نگاه كنند و به آن‌ها بها بدهند، طبيعتا بيشتر متوجه دنياي كودكان خود خواهند شد. كودكان اميد زندگي خانواده‌ها و سرمايه آينده هر جامعه هستند و جوامعي كه به آينده روشن خود بها مي‌دهند، بيش از هر چيز بر روي درك دنياي كودكان و آموزش صحيح و بدون تعصب آنان تاكيد دارند. با آگاهي از دنياي كودكان و كمك گرفتن از يك فرد متخصص مي‌توانيد بهترين برخورد را با فرزند خود داشته باشيد. براي اطلاع بيشتر از مشاوره كودك كليك كنيد.

منبع: دنياي كودكان

دنياي كودكان چگونه است؟

كودكان، در حال آشنايي با جهان هستند و اكثر چيزهايي كه پيرامون خود مي‌بينند برايشان جديد است. مدام سوال مي‌پرسند و گاهي به سختي قانع مي‌شوند، مخصوصا اگر پاسخ فريب دهنده دريافت كنند. كودكان در دنياي خود زندگي مي‌كنند و رويكردي خودمحورانه دارند. منظور از خودمحوري در دوران كودكي اين است كه كودكان دنيا را فقط از دريچه نگاه خود مي‌بينند و توانايي درك نظرات و شرايط و نگاه ديگران به دنيا را ندارند. بنابراين براي رسيدن به خواسته‌هاي خود بسيار اصرار مي‌كنند و گاهي زمين و زمان را به هم مي‌ريزند. بنابراين اولين قدم براي شناخت دنياي كودكان، توانايي نگاه به دنيا از ديد كودك است. يعني بزرگسالان بتوانند دنيا را از دريچه چشم كودك خود نگاه كرده و آن‌ها را درك كنند.

چرا نبايد به كودكان سخت گرفت؟

در گذشته كودكان و مخصوصا كودكان پسر از سنين كودكي به كارهاي يدي عموما دشوار روي مي‌آوردند. كارهايي كه معمولا دنباله شغل پدري و براي مرد تربيت كردن فرزندان پسر انجام مي‌دادند. مشاغلي نظير كشاورزي و دامداري كه عمده كارهاي انسان قبل از انقلاب صنعتي بوده، باعث مي‌شده كه داشتن فرزند پسر بسيار خوشايند باشد، به اين دليل كه سال‌ها نيروي كار براي خانواده خواهد بود. همچنين فرزندان دختر نيز از سنين پايين به كارهاي خانه داري مي‌پرداختند. همين مسائل باعث مي شده كه كودكان به قولي كودكي نكرده و رشد رواني خود را به دست نياورند.

اينكه هميشه گفته مي‌شود بگذاريد كودكان بچگي كنند، به اين معني است كه نبايد از كودك انتظار درك يك بزرگسال و كاركردن را داشت. بله، ممكن است كودك بپذيرد و كار بكند اما هرگز نخواهد فهميد كه چرا نبايد بازي كند يا آزادانه به رشد خود ادامه دهد. بنابراين دومين قدم در درك دنياي كودكان، دادن آزادي نسبي و فراهم كردن شرايط مناسب براي بازي و فعاليت كودك است. زيرا اصلي‌ترين محرك رشد كودك، بازي است.

بازي، دنياي كودكان است

براي اينكه بتوانيد يك كودك و دنياي آن را بشناسيد، بايد به بازي‌هاي كودكان نگاه كنيد. به عبارت ديگر بازي‌هاي كودكان نسخه كوچك شده و نمود واقعي زندگي و تفكرات آنان است. كودكي عاشق بازي‌هاي پر سروصدا و فعالانه است و كودك ديگر، به تنها بازي كردن با وسايل و اسباب بازي‌هاي خود علاقه دارد. كودكي هميشه دنبال خانه سازي براي خود است و كودكي ديگر، به وقت گذراندن با اداره و دوست‌هاي خيالي مي‌گذراند. بنابراين بازي‌ها آينه شناخت كودكان هستند و كودكي كه اجازه و امكانات آزادانه بازي كردن را داشته باشد، نه تنها رشد سالمي خواهد داشت بلكه به مربيان و والدين براي شناخت بهتر خود كمك مي‌كند. براي آشنايي با انواع خيال پردازي كودك كليك كنيد.

به همين دليل است كه برخي از متخصصان كودك، به طور جدي و گسترده بر روي ساخت بازي‌هاي آموزشي براي كودكان كار مي‌كنند. زيرا مي‌دانند بهترين راه آموزش هر چيز به كودك، آموزش آن از طريق بازي است. ساعت‌ها نصيحت كردن يك كودك به اندازه 10 دقيقه بازي كردن فايده يكساني خواهد داشت و چه بسا كودك اصلا به صحبت‌هاي شما گوش ندهد.

دوره هاي مختلف كودكي و ويژگي‌هاي آن

كودكي به دوره‌هاي متعددي تقسيم مي‌شود. از زمان تولد تا رسيدن به سن بلوغ، دوران كودكي به حساب مي‌آيد. البته اكثر روانشناسان تا دو سالگي را خردسالي يا دوره شيرخوارگي نام مي‌گذارند و از 2 سالگي تا رسيدن به سن بلوغ كه معمولا از 12 تا 15 سالگي است را دوران كودكي مي‌نامند. بنابراين 0 تا 2 سالگي دوره نوزادي، 2 تا 6 سالگي دوره كودكي اول يا پيش دبستاني و 6 تا 12 سالگي كودكي دوم يا دوران دبستان نام گذاري مي‌شود. دليل اين تقسيم بندي‌ها نيز تغيير محسوس توانايي‌هاي مغزي و جسمي كودك و همچين ميزان ارتباط او با محيط است. در ادامه به طور خلاصه دنياي كودكان در اين 3 دوره را بررسي مي‌كنيم:

1. دوره نوزادي، سلطه حواس پنجگانه

كودك تازه متولد شده، صرفا موجودي با چند حس غريزي ساده است. به مرور زمان كودك از طريق قواي پنجگانه خود يعني لامسه به عنوان اولين حس، بويايي، چشايي، شنوايي و بينايي كه به عنوان آخرين حس تكامل پيدا كرده و در حدود 6 ماهگي ظاهر مي‌شود، دنياي پيرامون خود را مي‌شناسد. بنابراين براي ارتباط با كودك بايد اين حواس و گيرنده‌هاي آن‌ها را تحريك كرد. به مرور زمان و با آموزش راه رفتن در حدود 1 سالگي، كودك به عنوان يك فرد مستقل و بي نياز به ديگران، به شناخت محيط روي آورده و به گفته عموم، خرابكاري‌هايش شروع مي‌شود. درك كنجكاوي كودك در اين دوره، حرف زدن بسيار زياد با او، توضيح دادن تمام كنجكاوي‌ها و توجه به كودك، تمام ابعاد دنياي كودك شيرخوار است.

بيشتر بخوانيد: حرف زدن كودك با خودش

2. دنياي كودكان | كودكي اول، دوره ارتباط با دنيا

بارزترين ويژگي كودك اين دوره، توانايي تكلم است كه به او كمك مي‌كند تا با ديگران ارتباط برقرار كند. كودك در اين دوره بايد متوجه شود كه ديگر مثل دوران خردسالي، همه چيز ساده در اختيار او نيست و بايد برخي از وظايف خود را به مرور زمان ياد بگيرد. به عنوان مثال استفاده از توالت يكي از چالش‌هاي كودكان اين دوره است. كودكان اين دوره خود محور هستند و همه چيز را براي خود مي‌خواهند. در عين حال بيش از حد پر انرژي و كنجكاوند، بنابراين والدين بايد محيط غني براي شناخت و يادگيري در اختيار كودك قرار دهند، با او بازي كنند، به سوالاتش پاسخ دهند و انرژي تمام نشدني آن‌ها را در مسير درست تخليه نمايند. يكي از راه هاي پي بردن به توانايي و دنياي كودكان توجه به نقاشي‌هاي آن‌هاست، براي تفسير نقاشي كودك كليك كنيد.

3. كودكي دوم، شكل گيري مفهوم جامعه

پررنگ‌ترين و مهم‌ترين قسمت دوران كودكي، سن آغاز مدرسه و ورود به آن است. كودك در اين دوره كاملا درگير مفاهيمي مثل نظم، درك ديگران، كارگروهي، مسئوليت‌پذيري و غيره مي‌شود و دنياي بسيار جذاب و هيجان انگيزي دارد. كودك در اين دوران متوجه مي‌شود كه بايد هدفمند شد و زندگي بي دليل معنايي ندارد. همچنين درك مي‌كند كه بايد به نظر ديگران هم احترام گذاشته و از خودمحوري گذشته فاصله مي‌گيرد. كودكان در اين سن بسيار انعطاف پذير و ساده هستند و والدين بايد با شناخت كودك خود، نيازهاي او، علايق و استعدادهايش را شناخته و آن‌ها را در مسير شكوفايي قرار دهد.

بيشتر بخوانيد : حس مالكيت در كودكان

نقش والدين در دنياي كودكان

والدين به عنوان اولين مراقبان كودك و مهم‌ترين الگوهاي رفتاري او نقش اساسي در شكل‌دهي دنياي كودكان دارند. رفتار والدين و آموزش‌هاي صحيح آنان شخصيت كودك را شكل مي‌دهد و حتي مي‌توانند استعدادهاي كودك را نيز كشف كرده و از همين سنين كودكي آن‌ها را پرورش دهند. مشاوره كودك مي‌تواند در اين زمينه كمك‌كننده والدين باشد. توصيه مي‌شود حتما در زمينه روانشناسي كودك نيز مطالعه داشته باشيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

منبع: دنياي كودكان

يكي از موضوعات چالش‌برانگيز براي والدين حس مالكيت كودكان است كه گاه آن‌ها را در مواجهه با رفتارهاي كودك دچار استيصال مي‌كند. اغلب كودكان نسبت به اسباب‌بازي‌هاي خود احساس مالكيت دارند و به سختي آن‌ها را در اختيار ديگر همسالان قرار مي‌دهند. گاه اين موضوع دعواي بين دو كودك را به بار مي‌آورد و زماني كه والدين مداخله مي‌كنند، ممكن است مشكلات بيشتري به وجود بيايد و كودك دچار ناراحتي و آزردگي شود. برخورد و واكنش صحيح والدين در اين مواقع اهميت بسياري دارد. برخورد والدين بايد به گونه‌اي باشد كه ضمن حفظ حس مالكيت كودك حس دوستي و مهرباني او رشد كند. با اطلاع از راه‌هاي برخورد با حس مالكيت كودكان و كمك گرفتن از يك فرد متخصص، مي‌توانيد بهترين برخورد را بر فرزند خود داشته باشيد. براي آگاهي بيشتر در زمينه مشاوره كودك كليك كنيد.

منبع: حس مالكيت كودكان

اهميت حس مالكيت در كودكان

اهميت حس مالكيت در كودكان

رشد و تكامل انسان در دوران كودكي جنبه‌هاي مختلفي دارد كه شامل رشد اجتماعي، عاطفي، شناختي و جسماني مي‌شود. يكي از موضوعات پر اهميتي كه در حوزه‌ي رشد ذهني اجتماعي مطرح مي‌شود، حس مالكيت كودكان است. اين حس از دو سالگي شروع به رشد كرده و باعث مي‌شود كودك نسبت به اشياء گوناگوني مانند اسباب‌بازي‌هايش كه مهم‌ترين داراييش هستند، حساس شده و آن‌ها را تنها متعلق به خود بداند.

اين حس مالكيت كودكان در سنين دو تا پنج سالگي به اوج خود مي‌رسد. احساس مالكيت كودك را وادار مي‌سازد تا در برابر عوامل تهديد كننده، مانند كودكي كه مي‌خواهد با اسباب بازي‌اش بازي كند يا مادر و پدري كه مي‌خواهند اسباب‌بازي خاصي را از او بگيرند، مقاومت كرده و با رفتارهايي همچون جيغ زدن، گريه كردن و يا كتك زدن كودك ديگر واكنش نشان دهند.

اغلب والدين به دليل عدم درك درست از رفتارهاي كودك با برخوردهاي نامناسب به فرزند خود آسيب‌هاي رواني اجتماعي وارد مي‌كنند. رشد اجتماعي كودك زماني حاصل مي‌شود كه او بتواند در قالب سازگاري متقابل با همسالان و محيط، به درك رفتارهاي ديگران و كنترل و تنظيم رفتارها و تعاملات خود بپردازد. از اين رو برخورد صحيح والدين در برابر حس مالكيت كودكان در مسير كمك به مهارت‌هاي ارتباطي و سازگاري كودك اهميت فراوان دارد. براي آشنايي بيشتر با كودكان مقاله روانشناسي كودك را مطالعه نماييد.

برخورد مناسب والدين در مواجهه با دعواي كودكان به خاطر مالكيت طلبي

بسياري از والدين دعواهاي كودكان بر سر اسباب‌بازي‌هايشان را شاهد بوده‌اند؛ گاه كودك نمي‌خواهد اسباب‌بازي خود را به شخص ديگري بدهد و يا اينكه بر سر مدت زمان بازي با يك اسباب‌بازي خاص با كودك ديگر دعوايش مي‌شود و گاه كتك‌كاري مي‌كند. در اين شرايط لازم است والدين وارد ماجراي دو كودك شوند و برخوردي منصفانه داشته‌باشند. واكنش آن‌ها بايد به گونه‌اي باشد تا ضمن كمك به تقويت حس دوستي و اشتراك‌گذاري در كودك، لطمه‌اي به حس مالكيت طلبي‌اش وارد نشود و به او احترام گذاشته‌شود. دعوا كردن كودك و يا تنبيه فيزيكي آن هم در حضور كودك ديگر تنها باعث ايجاد تنفر و اختلاف بيشتر در كودك مي‌شود.

براي آشنايي بيشتر با دنياي كودكان كليك كنيد.

1. هنگام دعواي دو كودك با آرامش با آن‌ها صحبت كنيد

با مشاهده‌ي دعواي كودكتان با كودك ديگر پيش از هر چيز سعي كنيد آرام باشيد. سپس علت و موضوع دعوا را از هر دو كودك بپرسيد و نظر آن‌ها را جويا شويد. از آن‌ها بپرسيد كه كدامشان در ابتدا مشغول بازي با اسباب‌بازي بوده و به چه مدت بازي كرده‌است. سپس كودكي كه حس مالكيت طلبي دارد را از احساسات كودك ديگر باخبر سازيد. براي مثال از او بپرسيد “مي‌داني حال كه اسباب‌بازي‌ات را به برادرت نداده‌اي چه احساسي دارد؟ فكر نمي‌كني او ناراحت و دلگير است؟” با اين كار كودك متوجه احساس ناراحتي كه در كودك ديگر ايجاد كرده مي‌شود.

با لحن ملايم و محبت‌آميز از او بخواهيد براي مدتي اجازه دهد تا كودك مقابل هم با اسباب‌بازي‌اش مشغول شود. از فرياد زدن و تهديد كردن كودكان و به كار بردن جملاتي مانند “اگر نمي‌توانيد با هم بازي كنيد اسباب‌بازي‌ات را مي‌گيرم و ديگر بهت نمي‌دهم” بپرهيزيد. همچنين اسباب‌بازي كودك را از او نگيريد؛ اين كار حس مالكيت كودكان را خدشه‌دار كرده و به احساساتشان ضربه مي‌زند.

2. برخورد با كودكي كه به زور اسباب‌بازي را از كودك ديگر مي‌گيرد

ابتدا روش ذكر شده را به كار ببريد و بعد توجه كودكان را به اين موضوع جلب كنيد كه براي بازي كردن با يكديگر و اشتراك‌گذاري اسباب‌بازي‌ها چه راهكارهاي مختلفي وجود دارد. لازم است جهت تقويت روحيه دوستي و همچنين حل چالش‌هاي بين كودكان از روشي جذاب براي آن‌ها استفاده كنيد. مثلا از كودكان بپرسيد “به نظرتان براي اين كه هر دوي شما بتوانيد از اين اسباب‌بازي استفاده كنيد چه كار مي‌توانيم بكنيم؟”

با اين كار كودكان را تشويق كنيد تا براي بازي كردن با يكديگر و استفاده‌ي مشترك از يك اسباب‌بازي، برنامه‌ريزي كنند. شما هم در طرح‌ريزي اين برنامه به آن‌ها كمك كنيد. براي مثال به آن‌ها پيشنهاد دهيد براي بازي كردن با ماشين اسباب‌بازي يك نفر راننده شود و ديگري در كنار راننده به او در مورد موانع و ماشين‌هاي ديگر هشدار دهد و با بلندگو اعلام كند.

3. احترام به حس مالكيت كودكان

احترام به حس مالكيت كودكان

حواستان باشد به عنوان والدين كودك هميشه به حس مالكيت او احترام بگذاريد. با اين كار به حفط ارزش و اعتماد به نفس كودك كمك مي‌كنيد. گاه كودك اسباب‌بازي گران قيمتي دارد كه دلش نمي‌خواهد آن را به خواهر برادر يا دوستش بدهد؛ ابتدا علت آن را جويا شويد. ممكن است كودكان عنوان كند كه كودك ديگر اسباب‌بازي محبوبش را خراب مي‌كند. در اين صورت اصراري براي گرفتن اسباب‌بازي از كودك نداشته‌باشيد بلكه با كمال احترام از او خواهش كنيد اسباب‌بازي ديگري كه براي خواهر يا برادرش جذاب است به او بدهد. با اين كار حس دوستي و سخاوت نيز در او تقويت مي‌شود و در عين حال به حس مالكيتش آسيبي وارد نمي‌شود.

4. آموزش به كودك

آموزش به كودك

اگر كودك احساس تملك زيادي به اسباب‌بازي خود و يا ديگران دارد و تحت هيچ شرايطي كوتاه نمي‌آيد، او را درك كنيد؛ كودكان در ابتداي كار درك مناسب و كاملي از مفهوم به اشتراك گذاري ندارند و اين امري طبيعي است كه آموزش و راهنمايي شما را مي‌طلبد. بايد با او گفتگو كنيد و اجازه دهيد تا براي مدتي خوب به حرف‌هايتان فكر كند. توجه داشته‌باشيد هر چه ارتباط صميمانه‌تر و محبت‌آميزتري با كودك داشته‌باشيد، حرف‌شنوي بيشتري هم از شما خواهد داشت.

مفاهيمي مانند به اشتراك گذاشتن وسايل و بازي گروهي را با بازي و آهنگ به او آموزش دهيد. تشويق كردن كودك به تقويت رفتارهاي مثبت در او مي‌انجامد؛ براي مثال هر گاه وسايلش را با كودك ديگري به اشتراك گذاشت يا نوبت را در بازي كردن رعايت كرد او را تشويق كنيد، در آغوش بگيريد و يا خوراكي مورد علاقه‌اش را به او بدهيد.

5. حس مالكيت كودكان | آموزش از طريق مشاهده

آموزش حمايت از طريق مشاهده

كودكان بيشتر از هر چيزي با مشاهده كردن مسائل را ياد مي‌گيرند و در اين زمينه والدين اولين الگوي آن‌ها هستند. در صورتي كه به عنوان بزرگتر كودك، بخشندگي و مشاركت داشته‌باشيد و به طور نامحسوس كاري كنيد تا كودك اين موارد را از شما ببيند، به مرور زمان تقليد كرده و خودش چنين رفتارهايي را در بازي با دوستانش به كار مي‌برد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سؤالات متداول

كودكم همه چيز را براي خودش مي‌خواهد. بايد چه كار كنم؟

اگر هيچ كدام از راه‌حل‌هاي ذكر شده مؤثر نبودند يا كودك نسبت به وسايل ديگران احساس مالكيت زيادي پيدا كرد، مي‌توانيد از كمك روانشناس و مشاوره كودك بهره‌مند شويد. روانشناس شرايط كودك و خانواده را بررسي مي‌كند و راهكارهاي مناسب را در اختيارتان قرار مي‌دهد.

منبع: حس مالكيت كودكان