والدين كنترل گر نيز دوست دارند فرزندي موفق و داراي شخصيت اجتماعي سالم داشته باشند، اما گاهي حساسيت شديد در اين باره آن‌ها را به سمت سبك‌هاي تربيتي ناسالم سوق مي‌دهد. سبك هاي تربيتي كنترل گرايانه، كودك و نوجوان را همچون مومي مي‌داند كه بايد شكل دلخواه پدر و مادرها را بپذيرد و طبق خواسته و انتظارات والدين رفتار كند. والدين كنترل گر ضمن اينكه كودك خود را تحت فشار رواني قرار مي‌دهد، خود نيز از اين وضعيت احساس رضايت نخواهند داشت؛ زيرا به شدت عصبي مي‌شوند. اگر شما نيز جزو آن دسته از پدر و مادرهايي هستيد كه فكر مي‌كنيد با سلب آزادي كودك و اعمال كنترل شديد بر رفتار و عملكرد او مي‌توانيد در راستاي تحقق شخصيت اجتماعي سالم براي فرزند خويش گام برداريد، حتما مقاله آموزش پدر و مادر را مطالعه نماييد.

منبع: والدين كنترل گر

مسموميت توسط والدين كنترل گر

مسموميت غذايي به واسطه تغذيه نامناسب رخ مي دهد و سلامت جسمي كودك را تهديد مي كند. در حالي كه مسموميت رواني مي‌تواند به دليل سبك نامناسب تربيتي بر كودك تحميل شود. پدر و مادرهاي سختگير و كنترل گر در اصطلاح روانشناسي، والدين مسمومي ناميده مي‌شوند كه استقلال و آزادي فرزند خود را بسيار محدود مي‌كنند و به خود اجازه دخالت در همه كارهاي فرزندان حتي كارهاي شخصي‌شان را مي‌دهند. براي آشنايي بيشتر با ويژگي‌هاي والدين سمي كليك كنيد.

والدين كنترل گر

رفتارهاي والدين كنترل گر معمولا به جاي تاثير مثبت تاثيرات منفي بر تربيت و خلق و خوي فرزندان مي‌گذارد، معمولا تلاش اين والدين اين است كه فرزندشان را از همه خطرات دور كنند و فرزندشان به بهترين نحو رشد كند؛ اما تلاش‌شان اغلب باعث دوري از خانواده مي‌شود. در ادامه به بدترين رفتارهاي والدين كنترل گر پرداخته‌ايم. براي آشنايي با ساير انواع سبك فرزند پروري كليك كنيد.

كنترل دائمي

اختلالات اضطرابي كودك در برخي موارد ريشه در اين انديشه دارد كه دنيا جاي خطرناكي است و عوامل تهديد كننده در همه جا حضور دارند. اين تفكر غلط ناشي از اعمال كنترل شديد از ناحيه والدين است. اگر پدر و مادر دائما فرزند خود را چك مي‌كنند و تمام رفت و آمدها، حركت‌ها و عملكردهاي او را زير ذره بين قرار دهند، انتقال دهنده اين پيام به فرزند خود هستند” تو توانايي مراقبت از خود را نداري و به همين دليل بايد دائما حواسم به تو باشد” اين پيام منفي سبب مي‌شود كودكان و نوجوانان احساس بي‌كفايتي داشته باشند و دائما به اين فكر كنند كه خطرات در كمين هست.

به عهده گرفتن وظايف و مسئوليت هاي فرزندان

از آنجايي كه پدر و مادرهاي سختگير و كنترل گر دوست دارند فرزند شان در نهايت نظم رفتار كنند، از اينكه كوچك‌ترين بي نظمي را مشاهده كنند احساس آرامش نخواهند داشت و سريعا اقدام به انجام وظايف محوله مي‌نمايند. به عبارت ساده‌تر پدر و مادرهاي كنترل گر از سر دلسوزي يا وسواس سعي مي‌كنند اتاق فرزند خود را تميز و مرتب نمايند و كارهايي را كه ناقص واگذاشته شده‌اند، تكميل نمايند. اين عملكرد اگرچه از نظر پدر و مادرهاي كنترل گر طبيعي و عادي به نظر مي‌رسد اما در واقع يك عامل از بين برنده عزت نفس كودك به شمار مي‌آيد.

والدين كنترل گر مانع از آزادي و استقلال كودك مي‌شوند

پدر و مادرهايي كه سعي در تحميل خواسته‌هاي خود به فرزند خويش دارند، در حقيقت رفتار كنترل گرايانه خود را به نمايش مي‌گذارند. اگر فرزند دوست دارد در فلان رشته ورزشي وارد شود، يا فلان كار هنري را انجام دهد، بهتر است به جاي اينكه نقش يك سلطه گر را ايفا كنيد و فرزند خود را مجبور به كاري نماييد كه دوست ندارد، با كمي انعطاف به فرزند خود احساس استقلال و آزادي دهيد تا آن گونه كه دوست دارد و احساس راحتي مي‌كند عمل نمايد.

كنترل كردن روابط بين فردي فرزندان

فرزندان به ويژه در دوره نوجواني گرايش زيادي به گروه هم سالان پيدا مي‌كنند. در اين بين آنچه كه حائز اهميت است نوع دوستي‌هاي نوجوانان مي‌باشد. برخي از افراد آسيب رسان هستند و ممكن است فرزند شما را به بيراهه بكشانند، اما اين به معناي آن نيست كه شما همچون يك جاسوس عمل كنيد و تمام رفت و آمدهاي فرزندتان را تعقيب نماييد. بهتر است با حفظ استقلال نوجوان او را نسبت به خطرات اجتماعي آگاه سازيد.

براي آشنايي با بهترين روش هاي تربيت كودك كليك كنيد.

چگونه با رفتار هاي كنترل گرايانه پدر و مادر خود برخورد كنيم؟

وقت مناسبي را به گفتگو با پدر و مادر خويش اختصاص دهيد؛ اگر والدين عصباني و يا نگران هستند، خواسته و انتظارات خود را به وقت ديگري موكول كنيد. صحبت كردن در اين مواقع روابط شما و والدين را در چرخه معيوبي قرار مي‌دهد و وضعيت را بسيار پيچيده و آشفته خواهد ساخت. مراجعه به يك مشاور مي‌تواند نتايج مثبتي داشته باشد.

احساس خود را به والدين‌تان بيان كنيد؛ اگر دخالت هاي بي رويه پدر و مادرتان شما را عاصي كرده است و يا اينكه مانند يك بچه تحت نظارت والدين هستيد و به اين علت در بين دوستان‌تان احساس شرمندگي مي‌كنيد، حتما درباره احساس خود مستقيما با پدر و مادر صحبت كنيد و بگوييد كه مي‌دانم خير و صلاح مرا مي‌خواهيد اما اين رفتار شما آرامش مرا از بين مي‌برد. گاهي شنيدن اين سخنان از يك روانشناس متخصص براي والدين شما كار ساز تر خواهد بود. پيشنهاد مي‌شود مشاوره كودك و خانواده دريافت كنيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

كنترل بيش از حد فرزندان چه عواقبي دارد؟

والدين كنترل گر ضمن اينكه كودك خود را تحت فشار رواني قرار مي‌دهد، خود نيز از اين وضعيت احساس رضايت نخواهند داشت، زيرا به شدت عصبي مي‌شوند و همواره نگران وضعيت فرزند خود هستند.

چگونه والدين بايد روابط فرزندان با دوستانشان را كنترل كنند؟

برخي از افراد آسيب رسان هستند و ممكن است فرزند شما را به بيراهه بكشانند اما اين به معناي آن نيست كه شما همچون يك جاسوس عمل كنيد و تمام رفت و آمدهاي فرزندتان را تعقيب نماييد. بهتر است با حفظ استقلال نوجوان او را نسبت به خطرات اجتماعي آگاه سازيد.

منبع: والدين كنترل گر

بازي نكردن كودك حتي اگر از نوباوگي او ديده مي‌شود، مي‌تواند دليلي بر وجود يك مساله باشد. كنجكاوي طبيعي حين بازي در مورد جهان پيرامون به كودكان اين امكان را مي‌دهد تا ياد بگيرند، كاوش كنند و مهارت‌هاي لازم را براي موفقيت ايجاد نمايند. كودكان با بازي، از نظر جسمي، فكري، اجتماعي و احساسي رشد مي‌كنند. كودكي كه به سادگي در اتاق مي‌چرخد ​​و ديگران را زير نظر مي‌گيرد اما در واقع بازي خود را متوقف نمي‌كند يا به فعاليت هاي اطراف خود علاقه اي نشان نمي دهد، كودكي است كه ممكن است نحوه انجام بازي را بلد نباشد. بنابراين قبل از آنكه به خودتان نگراني دهيد بهتر است از متخصصين براي ارزيابي فرزندتان كمك بگيريد.

منبع: بازي نكردن كودك

بازي نكردن كودك

بازي كودكان به شكل هاي مختلفي صورت مي‌گيرد. آن ها از طريق بازي مي‌توانند مهارت هاي خود را ارتقا داده و دنيا بيشتر آشنا شوند. اما وقتي مي‌گوييم كودك بازي نمي‌كند و به دنبال درمان هستيد، ابتدا بايد مشخص كنيد كه منظور از بازي نكردن چيست؟ آيا او با اسباب بازي هاي خودش بازي نمي‌كند؟ كودك با همسالانش بازي نمي‌كند؟ و بازي هايش به نحوي است كه شما آن ها را بازي نمي‌دانيد؟ متخصص براي كمك به شما ابتدا علائم بازي نكردن فرزندتان را بررسي كرده و سپس راهكار ارائه مي دهد.

بيشتر بخوانيد: استعداديابي كودكان

چرا بازي نكردن كودك اهميت دارد؟

بازي براي رشد كودكان ضروري است زيرا در بهزيستي شناختي، جسمي، اجتماعي و عاطفي آن‌ها نقش دارد. بازي همچنين باعث تعامل بين والدين و فرزندان آن‌ها مي شود كه پايه‌هاي محكمي براي روابط آينده ايجاد مي‌كند. در حقيقت بازي به اندازه‌اي براي رشد كودك اهميت دارد كه توسط سازمان حقوق بشر به عنوان حق هر كودك شناخته مي‌شود. بازي راهي براي رشد تخيل و خلاقيت در اختيار كودكان قرار مي‌دهد. همچنين به آن‌ها كمك مي‌كند نحوه همكاري خوب با ديگران را بياموزند و به آن‌ها اجازه مي‌دهد جهان را با سرعت و علاقه خود كاوش كنند.

براي آشنايي با راه هاي رفع عدم توانايي دوستيابي كودك كليك كنيد.

بازي فقط سرگرمي نيست

هرگونه فعاليتي، سازمان يافته يا بدون ساختار كه كودك شما سرگرم كننده و لذت بخش مي‌داند، بازي محسوب مي‌شود. اما بازي بسيار بيشتر از يك فعاليت سرگرم كننده براي فرزندتان است. همزمان با رشد كودك، مراحل مختلف بازي پشت سر گذاشته مي‌شود. به هنگام بازي، كودكان مهارت‌هاي مهمي را مي‌آموزند و توسعه مي‌دهند كه در طول زندگي خود از آن‌ها استفاده خواهند كرد. حل مسئله، خلاقيت و تمايل به ريسك كردن تنها تعدادي از مهارت‌هايي است كه از طريق بازي توسعه مي‌يابد.

دليل بازي نكردن كودك

كودكاني كه علاقه چنداني به بازي كردن نشان نمي‌دهند، به لحاظ سلامت روان در رده‌هاي مختلف قرار مي‌گيرند. براي آشنايي با انواع اختلالات رفتاري كودكان كليك كنيد.

1- كودك سرگردان

اين كودكان ممكن است مهارت‌هاي اوليه بازي را براي ورود به فعاليتي كه در حال انجام است نداشته باشند. اگر نتوانند خواسته‌ها و نيازهاي خود را بيان كنند، ممكن است كنار آمدن با ديگران و پيوستن به يك گروه براي آن‌ها مشكل باشد.

سرگردان‌ها گاهي اوقات فاقد محدوده توجه براي انتخاب و ماندن در يك كار خاص هستند. آن‌ها ممكن است قادر به انتخاب بازي يا حفظ علاقه به فعاليت نباشند. در برخي موارد، كودكان اين رفتارها را از خود بروز مي‌دهند زيرا احساس خوبي ندارند. آن‌ها معمولا استرس يا ضربه‌اي را در خانه تجربه كرده‌اند و يا نيازهاي خاص برآورده نشده‌اي دارند. به طور كلي همه كودكان در برخي مواقع سرگردان هستند، اما وقتي اين رفتار مداوم باشد، نياز به مداخله احساس مي‌شود.

2- كودك طرد شده

اين كودكان فاقد سه مهارت اساسي بازي هستند. اين مهارت‌ها شامل آگاهي از ديگران، مهارت‌هاي نوبت دهي و مهارت‌هاي حل مسئله است. اگر كودكي از ديگران بي خبر باشد، ممكن است توانايي گوش دادن به آنچه ديگران مي‌گويند و انجام مي‌دهند را ياد نگيرد و نتواند ديدگاه‌هاي ديگران را درك كند. حل مسئله به كودكان اجازه مي‌دهد نيازها و خواسته‌هاي خود را بيان كنند و در مقابل به نيازها و خواسته‌هاي ديگران گوش دهند و با هم همكاري نمايند.

3- كودك پرخاشگر

كودكاني كه نمي‌توانند مشكل خود را حل كرده يا به اشتراك بگذارند، به احتمال زياد در موقعيت‌هاي بازي دچار مشكل مي‌شوند. فقدان اين مهارت‌هاي بازي مي تواند از طريق رفتار پرخاشگرانه ظاهر شود. كودكاني كه رفتارهاي پرخاشگرانه از خود نشان مي دهند اغلب توسط بچه هاي ديگر طرد مي شوند زيرا ديگران از صدمه ديدن مي ترسند يا از بازي با اين كودك بيزارند. كودكان طرد شده بايد طي مراحل بازي هدايت شوند تا مهارت‌هاي اجتماعي لازم ايجاد شود.

بازي نكردن كودك چه پيامد‌هايي به همراه دارد؟

وقتي بچه ها بازي نمي‌كنند، به لحاظ رواني، در وضعيت نابه ساماني قرار مي‌گيرند و رشد آن‌ها به طور طبيعي و نرمال صورت نخواهد گرفت.

بيشتر بخوانيد: كودكان استثنايي

خلاقيت و تخيل كم

خلاقيت براي زندگي ضروري است. اين كليدي است كه به ما اجازه مي‌دهد مشكلات را حل كرده و شرايط مختلف را مديريت كنيم. دنيايي كه كودكان هنگام بازي ايجاد مي‌كنند براي‌شان واقعي مي‌شود. از طريق بازي‌ها، خلاقيت كودكان نمايان مي‌شود.

عدم خودمختاري و استقلال

با بزرگ شدن كودكان، بايد تكيه خود را به والدين كم كم متوقف كنند و تا حدي استقلال خود را توسعه دهند. بازي براي اين اتفاق اساسي است زيرا هنگام بازي كودكان تصميم مي‌گيرند، مشكلات را حل مي‌كنند و بدون اين كه يك بزرگسال به آنها بگويد چه كار كنند، عمل مي‌كنند. در واقع بازي ها نوعي تمرين براي كسب استقلال به شمار مي‌آيد. عدم بازي در كودكان باعث ناامني و وابستگي مي‌شود.

كمرويي از عوارض بازي نكردن كودك

كودكاني كه از خردسالي بازي نمي‌كنند، معمولاً خجالتي و ناامن هستند. آن‌ها در مورد هر كاري كه انجام مي‌دهند ترديد دارند و از هر موقعيتي كه در معرض آن قرار بگيرند شرمنده مي‌شوند. بسياري اوقات اين كمرويي محصول والديني است كه هميشه به كودك مي‌گويند چه كار كند. علاوه بر اين، وقتي اوضاع خوب پيش نمي‌رود، او را سرزنش مي‌كنند. اين‌ها كودكاني هستند كه فضايي براي بازي آزادانه، آزادسازي انرژي و پتانسيل خود يا كشف استعدادهاي خويش ندارند.

خانواده بايد درك كند كه بازي يادگيري است و زماني كه كودك براي بازي صرف مي‌كند براي رشد ضروري است.

نتيجه گيري

بازي از زماني كه نوزاد هستيم شروع مي‌شود، اما محدود به كودكي نمي‌شود. گنجاندن بازي در برنامه روزمره كودك و دادن زمان به او براي تفريح و سرگرمي در هر سني از اهميت زيادي برخوردار است. در حقيقت بازي به كودكان اجازه مي‌دهد تا ياد گيرندگان مستقل، متفكران خلاق و افراد موفق شوند. اين كه آيا كودك سرگردان است، احساس طرد شدن، اضطراب يا دور بودن مي‌كند، با حمايت مي‌توان مهارت‌هاي لازم را براي شركت در بازي به او آموخت. در صورتي كه نتوانستيد اين مساله را حل كنيد، حتما مشاوره كودك بگيريد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

منبع: بازي نكردن كودك

يكي از چالش‌ها در زمينه بچه‌داري، از پوشك گرفتن كودك و اينكه چگونه به كودك خود استفاده از دستشويي را ياد بدهيم. در مرحله اول چون كودك عادت به پوشك دارد، در ابتداي امر سخت است كه خود را كنترل كند و ادرار يا مدفوع خود را نگه دارد. كثيف شدن خانه و گريه‌هاي كودك ممكن است مادران را بسيار عصباني و سر در گم كند، اما اين يك چالش غيرقابل اجتناب است و همه مادران دير يا زود با اين اتفاق رو به رو خواهند شد. بيشتر مادران به خصوص آن‌هايي كه سابقه بچه‌داري را از قبل نداشته‌اند، نمي‌دانند در چه سني و چگونه كودك خود را از پوشك بگيرند و نحوه دستشويي رفتن را به آن‌ها بياموزند. اگر شما هم با اين دغدغه و چالش رو برو هستيد توصيه مي‌شود حتما اين مطلب را بخوانيد و در صورت لزوم مشاوره كودك دريافت نماييد.

منبع: از پوشك گرفتن كودك با چند روش ساده

از پوشك گرفتن كودك

شايد براي بسياري از والدين عجيب باشد كه از پوشك گرفتن مي‌تواند بر روان كودك تاثير بگذارد. اما طبق مطالعات و نظريه فرويد (پدر علم روانشناسي) از پوشك گرفتن به طور مستقيم با خصايص فرد در بزرگسالي تاثير دارد. به طوري كه ويژگي هاي فردي مثل خساست، محتاط بودن، گوشه گيري و در مقابل ولخرج بودن، ريسك پذيري بالا با نحوه از پوشك گرفتن فرزندتان ارتباط دارد. (براي درك بهتر مقاله هاي مربوط به نظريه فرويد و تثبيت دوران مقعدي را مطالعه بفرماييد). براي آشنايي بيشتر با روانشناسي كودك كليك كنيد.

بهترين زمان و سن مناسب از پوشك گرفتن كودك

اگر چه برخي روانشناسان معتقدند كه بهترين سن براي آموزش دستشويي رفتن كودك بعد از 28 ماهگي است، اما اين موضوع را نمي توان به همه كودكان تعميم داد. بسته به اينكه كودك دختر است يا پسر و اينكه ميزان تكامل مغز و هوش او تا چه حدي است، سن مناسب براي آموزش دستشويي رفتن و گرفتن او از پوشك متفاوت خواهد بود. كودك بايد به اين رشد مغزي رسيده باشد كه توانايي كنترل مثانه خود را در اختيار بگيرد و بتواند تا رسيدن به دستشويي خود را نگه دارد. اين توانايي از 18 ماهگي تا سه سالگي متغيير است. براي آشنايي بيشتر با روش‌هاي تربيت كودكان 2 تا 3 سال كليك كنيد.

نكات مهم براي از پوشك گرفتن كودك

• بهترين زمان براي از پوشك گرفتن بچه‌ها فصل بهار است
• نبايد نسبت به موضوع از پوشك گرفتن بچه‌ها عجله به خرج داد و قبل از اينكه به سن مناسب رشد برسد، او را از پوشك نگيريد، زيرا توانايي كنترل مثانه خود را ندارد.
• هنگام آموزش دستشويي رفتن به كودك نبايد با عصبانيت و حالت پرخاشگرانه برخورد نماييد.
• به كودك بگوييد كه اگر احساس مي‌كند به دستشويي نياز دارد، به شما اطلاع بدهد.
• لباس كودك بايد به آساني قابل تعويض باشد، استفاده از لباس‌هايي كه دكمه و سگك دارند باعث اذيت كودك مي‌گردند و ممكن است نتواند خود را نگه دارد.
• از تشويق و جايزه براي ايجاد انگيزه در او براي رفتن به دستشويي استفاده كنيد.

گام‌هاي اساسي و مهم در هنگام از پوشك گرفتن كودك

گام اول؛ اطمينان از اينكه كودك آمادگي گرفتن از پوشك را دارد.

گام دوم؛ استفاده از لگن و صندلي دستشويي

گام سوم؛ مكان دستشويي را به او نشان داده و به طور عملي به او آموزش دهيد كه چگونه بنشيند.

گام چهارم؛ به كودك ياد بدهيد با كلمات و رمزهاي خاصي، نياز به دستشويي رفتن خود را ابراز كند.

گام پنجم؛ نكات بهداشتي را حتما بايد به فرزندتان ياد آور شويد. به او طريقه صحيح شستن خودش و دستانش را و سپس خشك كردن خودش را بايد آموزش دهيد.

بيشتر بخوانيد: سن تربيت كودك

نكات مهم در زمان استفاده از صندلي توالت

• به كودك اجازه بدهيد خودش صندلي توالت را انتخاب كند

وقتي به مغازه فروش اين نوع صندلي‌ها مي رويد، تعداد زياد از انواع صندلي‌هاي مناسب براي دستشويي كودك را با رنگ‌هاي متنوع خواهيد ديد. كودك بسته به اينكه به رنگ و شكل خاصي تمايل نشان بدهد، در زمان استفاده نيز رغبت بيشتري براي نشستن بر روي آن‌ها خواهد داشت.

• صندلي‌هاي آهنگ دار

برخي از انواع صندلي‌هاي توالت موزيكال هستند و با نشستن كودك بر روي آن‌ها، شروع به پخش آهنگ مي‌كنند. قطعا استفاده از اين نوع صندلي‌ها براي كودك خوشايند و جذاب خواهد بود.

• شستشوي آسان

جنس و نوع صندلي توالت بايد به گونه‌اي باشد كه به آساني بتوان آن را بشوييد و ضدعفوني كنيد.

• ثابت و محكم بودن صندلي توالت

جنس صندلي بايد از استحكام كافي برخوردار باشد تا وقتي بچه‌ها روي آن مي‌نشينند، خميده و شكسته نشود.

براي دريافت مشاوره در زمينه مادر و كودك شيراز مي‌توانيد در هر زمان از روز براي مشاوره در زمينه تربيت كودكان با برترين متخصصان در مركز مشاوره ني ني مايند از طريق شماره 02191002360 تماس بگيريد.

سوالات متداول

آيا تنبيه و مجازات كودك براي گرفتن او از پوشك روش منطقي است؟

كنترل نكردن مثانه و خود ادراري در ابتداي آموزش دستشويي رفتن به كودك و گرفتن او از پوشك، يك امر كاملا طبيعي است و تعيين مجازات و تنبيه فقط باعث ترس كودك مي شود و وضعيت او را وخيم‌تر مي‌كند. بهتر است بدانيد به مرور زمان كودك توانايي كنترل مثانه خود را به دست مياورد.

چه مدت بايد كودك را بر روي صندلي توالت نشاند؟

به طور معمول، مدت زمان تقريبي 10دقيقه كافي است كه كودك ادرار و يا مدفوع كند، اگر طي اين فاصله زماني، كودك دستشويي نكرد، به او فشار نياوريد و بعد از گذشت چند دقيقه مجددا اقدام نماييد.

چگونه مي توان به كودك ياد داد كه از دستشويي نرفتن نترسد و دچار اضطراب نگردد؟

اگر كودك از تنها ماندن در دستشويي مي‌ترسد، مي‌توانيد اوايل پيش او بمانيد و وقتي احساس ترس از بين رفت او را تنها بگذاريد. همچنين گفتن اين جمله كه دستشويي نرفتن ممكن است به بدن تو آسيب برساند، مي‌توانيد او را به حفظ سلامتي‌اش تشويق كنيد و باعث شويد بدون ترس و داوطلب به دستشويي برود.

منبع: از پوشك گرفتن كودك با چند روش ساده

آموزش حرف زدن به كودكان از جمله مواردي است كه والدين بايد بدان توجه داشته باشند. از آنجايي كه تنها راه ارتباطي انسان با ديگر افراد، حرف زدن است، بنابراين مهارت صحبت كردن بايد از كودكي پرورش پيدا كند. معمولا فرآيند يادگيري حرف زدن كودكان از بدو تولد و نوزادي آغاز مي‌گردد و تقريبا يك كودك در دو سالگي قادر است كه واژگان مختلف را براي بيان درخواست خود، استفاده كند. در اين ميان اگر والدين بتوانند حرف زدن را به صورت درست به كودك خود آموزش دهند، مهارت‌هاي برقراري ارتباط و همينطور فن بيان او را همزمان تقويت مي‌كنند. در صورتي كه هنوز فرزندتان در صحبت كردن مشكل دارد، حتما مشاوره كودك دريافت نماييد.

منبع: آموزش حرف زدن به كودكان

حرف زدن كودكان از چه سني آغار مي‌شود؟

كودكان از نظر وضعيت هوشي با يكديگر متفاوت هستند و هر كدام داراي ويژگي‌هاي فردي مختص به خود مي‌باشند. براي صحبت كردن كودك سن خاصي تعريف نمي‌شود، اما معمولا اكثر كودكان در سن 12 تا 14 ماهگي شروع به حرف زدن و اداي برخي كلمات مي‌كنند.

بايد در نظر داشته باشيد كه فرآيند حرف زدن و بيان جملات در كودك تدريجي است و او به مرور مهارت حرف زدن را خواهد آموخت.

درست است كه كودك از سن 12 ماهگي مي‌تواند اولين كلمات خود را ادا كند، اما حتي وقتي فرزندتان را باردار هستيد او متوجه اصوات و كلمات مي‌شود، پس آموزش حرف زدن را مي‌تواند از دوران جنيني آغاز كرد.

آموزش حرف زدن به كودكان

فرآيند يادگيري كودكان از بدو تولد و حتي در زمان جنيني با تجربه استفاده از اصوات آغاز مي‌شود. شما اگر باردار هستيد و يا فرزندتان در سنين نوزادي است، مي‌توانيد براي آموزش حرف زدن به او مجموعه‌اي از كارها را انجام دهيد. در ادامه سعي كرده‌ايم راهكارهايي جهت آموزش حرف زدن به كودكان در سنين مختلف از دوران جنيني تا دو سالگي كه كودك توانايي حرف زدن دارد را ارائه كنيم. براي آشنايي بيشتر با راه‌هاي پرورش مهارت هاي زندگي به كودك كليك كنيد.

شروع آموزش از دوران جنيني

بايد به اين نكته توجه داشته باشيد كه كودك در دوران جنيني قادر به شنيدن صداي شما است و مي‌تواند متناسب با صدايي كه مي‌شود، واكنش نشان دهد.

زماني كه كودك خود را باردار هستيد، براي او شعر و يا آواز بخوانيد و با او حرف بزنيد. آوازهايي كه در دوران جنيني براي كودك خوانده شود، پس از تولد بيشتر در ذهن او مي‌ماند و مي‌تواند در هنگام بي قراري او را آرام كند.

ارتباط مستقيم كلامي با كودك

وقتي كودك در دوران نوزادي است، با اينكه او معني دقيق حرف‌هاي شما را نمي‌فهمد اما سعي كنيد به طور مستقيم، او را مخاطب قرار داده و با او حرف بزنيد. زماني كه با كودك خود در سنين بدو تولد تا سه ماهگي صحبت مي‌كنيد، او از حرف زدن و لبخند شما هيجان زده مي‌شود.

سعي كنيد فرآيند حرف زدن با نوزاد خود را در محيطي آرام و به دور از سر و صدا انجام دهيد تا او بتواند روي حرف‌هاي شما تمركز كند و صداي‌تان را به خوبي بشنود.

آموزش حرف زدن به كودكان قبل از شش ماهگي

پس از قرار گرفتن كودك شما در سن سه تا شش ماهگي، سعي كنيد وقتي با كودك خود حرف مي‌زنيد، او را در آغوش بگيريد و در يك فاصله نزديك به چشمان او نگاه كنيد و حرف بزنيد.

در اين حالت كودك به چشمان شما خيره خواهد شد. سعي كنيد براي اثرگذاري بيشتر حتما حرف‌هاي خود را با لبخند به او بگوييد و اگر او در واكنش به شما سر و صدا مي‌كند، شما هم آن آواها مثل دا، ما، با و … را براي او تكرار كنيد.

توضيح دادن كارها به كودك

پس از ورود كودك به سنين شش تا نه ماهگي، براي اينكه كودك بتواند ميان كارها و كلمات تطبيق دهد، مي‌توانيد وقتي در حال انجام كارهاي مختلف هستيد، آن‌ها را با آهسته حرف زدن به كودك خود توضيح دهيد.

مثلا وقتي در حال تعويض لباس او هستيد، توضيح دهيد كه لباس‌هاي او چرا بايد عوض شود و شما در حال پوشاندن يك لباس تميز براي او هستيد و يا مثلا از او بخواهيد عروسكش را براي شما بياورد و سپس عروسك را به او نشان دهيد. مثلا وقتي براي‌تان مهمان مي‌آيد براي او توضيح دهيد كه مهمان چه كسي است يا در مقابل آينه از او بپرسيد كه كيست و سپس اسمش را بگوييد.

آموزش حرف زدن به كودكان با شعر و بازي

از سن 9 تا 12 ماهگي كودك قادر به اداي برخي كلمات است، وقتي از او سوالي، همچون مامان كجاست؟ مي‌پرسيد معني سوال شما را مي‌فهمد و مي‌تواند با اشاره به سوال شما پاسخ دهد.

در اين سن سعي كنيد شعرهاي مختلف را كه داراي ريتم هستند و يا شعرهاي آهنگين مخصوص كودكان را براي او بخوانيد. اينكار باعث مي‌شود كلمات سريع‌تر وارد ذهن كودك شده و بيشتر در ذهن او بماند.

يا سعي كنيد ضمن صحبت كردن با كودك، يك بازي هم براي او طراحي كنيد. چراكه به طور كلي بازي براي كودكان بسيار جذاب است.

با ديگران در حضور او صحبت كنيد

براي اينكه كودك شما متوجه كاركرد حرف زدن شود، سعي كنيد در حضور او با ديگران صحبت كنيد. با اينكار او متوجه مي‌شود چرا بايد صحبت كند و سعي مي‌كند در مكالمات شركت كند و حتي يك يا چند كلمه را به زبان بياورد.

استفاده از اشاره كردن

اگر مي‌خواهيد كلمات جديدي را به كودك خود آموزش دهيد، سعي كنيد وقتي آن كلمه را به زبان مي‌آوريد، به آن اشاره هم كنيد تا او متوجه شود معني حرف شما از آن كلمه چه بوده است. مثلا مي‌توانيد با اشاره به اعضاي صورت و بدن نام آن‌ها را به كودك خود آموزش دهيد.

واكنش به صداسازي كودك

در ابتدا بايد اشاره كنيم كه بهتر است روزي براي چند دقيقه با كودك خود آواهاي مختلف را تمرين كنيد و اگر او صدا و يا آوايي را از خود توليد كرد، به آن واكنش مثبتي نشان دهيد و او را تشويق كنيد.

آموزش حرف زدن به كودكان دو ساله

در اين سن كودك شما قادر به كنار هم قرار دادن كلمات است. مي‌توانيد براي افزايش مهارت‌هاي حرف زدنش از او بخواهيد كه مثلا ناهار خود را بخورد و يا كتاب داستان خود را بياورد.

يا از او بخواهيد كه وقتي در كنار همسن و سالان خود هست، اسباب بازي‌هاي خود را به آن‌ها نشان دهد و راجع به آن‌ها توضيح دهد.

آموزش حرف زدن به كودكان دو تا سه سال

كودك در اين سن قادر به گفتن جملات پيچده و با معني است. بهتر است در اين سن نام و نام خانوادگي‌اش را به او ياد دهيد و در مورد تعداد و اشكال اشيا با او حرف بزنيد.

سعي كنيد سوالاتي طراحي كنيد كه او بتواند پاسخ شما را با يك جمله بدهد. يا مثلا براي او قصه‌اي بخوانيد و از او بخواهيد كه آنچه را كه از داستان فهميده است را براي شما تعريف كند.

بيشتر بخوانيد : روش هاي آموزش به كودكان

روش هاي غلط آموزش صحبت كردن به كودكان

انجام برخي از موارد توسط والدين باعث مي‌شود كه روند صحبت كردن كودك با مشكل و يا تاخير صورت بگيرد و دچار مشكلات كلامي شود. از مهم‌ترين اين موارد مي‌توان به موارد زير اشاره كرد :

• زماني كه كودك‌تان كلمه‌اي را به اشتباه بيان مي‌كند، نبايد از او ايراد بگيريد، چراكه اگر اين كار چندين بار تكرار شود، كودك ميلي به حرف زدن نخواهد داشت. به جاي ايراد گرفتن فقط كافي است كلمه مورد نظر را چند بار براي او تكرار كنيد.
• سعي كنيد خودتان كلمات را به درستي براي كودك ادا كنيد و آن‌ها را اشتباه نگوييد. برخي از پدر و مادرها براي اينكه كلمات را كودكانه بگويند باعث مي‌شوند كه بچه كلمات را اشتباه ياد بگيرند.
• در مقابل كودك خود از فحش و ناسزا استفاده نكنيد، چراكه كودكان اين موارد را سريع ياد مي‌گيرند.
• وقتي كودك‌تان در حال حرف زدن است، بگذاريد حرفش را تمام كند و تمركز خود را از دست ندهد.
• اجازه دهيد كودك‌تان از شما چيزي را بخواهد، سپس آن را به او بدهيد. همين كار باعث مي‌شود او براي درخواست‌هايي كه دارد حرف بزند.

اقدامات لازم براي دير حرف زدن در كودكان

در ابتداي اين مقاله به نكته اشاره كرديم كه حرف زدن در كودكان متناسب با ويژگي‌هاي فردي آن‌ها در سنين مختلفي صورت مي‌گيرد. اما اغلب در سن 12 تا 14 ماهگي اولين كلمات خود را ادا مي‌كنند. بهتر است پيرامون حرف زدن كودكان به چند نكته به شرح موارد زير توجه داشته باشيد:

• بخش مربوط به تكلم در پسران ديرتر از دختران رشد مي‌كند، بنابراين بديهي است كه پسران ديرتر از دختران صحبت كنند.
• كودكاني كه از نظر تمامي جنبه‌ها دير رشد مي‌كند، در حرف زدن نيز نسبت به همسالان خود كمي تاخير دارند.
• كودكاني كه سيستم تكلم آن‌ها شامل سقف دهان يا زبان داراي مشكل است، در حرف زدن مشكل دارند و بهتر است ابتدا مشكل سيستم تكلم آن‌ها برطرف شود.
• وجود مشكل در شنوايي نيز از ديگر عوامل دير حرف زدن و يا حرف نزدن بچه‌ها است.

در صورتي كه سن كودك‌تان در حرف زدن نسبت به همسالان خود گذشته است، براي گفتار درماني اقدام كنيد و يا از مشاوره كودك استفاده نماييد.

براي دريافت مشاوره در زمينه آموزش حرف زدن به كودكان مي‌توانيد در هر زمان از روز براي مشاوره تلفني با برترين متخصصان در كلينيك تخصصي كودكان ني ني مايند از طريق شماره 02191002360 تماس بگيريد.

منبع: آموزش حرف زدن به كودكان

مادران در هفته هجدهم بارداري در اواسط سه ماهه دوم قرار دارند و به دليل افزايش وزن و تغييرات هورموني، با چالش‌هايي مواجه مي‌شوند. اين وضعيت ممكن است بر روي ساعات خواب و پوست مادر تاثير بگذارد. جنين نيز در طول اين هفته در كنار رشد ساير اعضاي بدن، اندام‌هاي جنسيش شكل مي‌گيرد. به طور كلي در هفته هجدهم بارداري مادر و جنين وضعيت خوبي را سپري مي‌كنند و مادر عمدتا خلق و روحيه مثبتي دارد. با اين حال بايد مراقبت‌هاي لازم همچون هفته‌هاي گذشته صورت گيرد. آشنايي با تغييرات و خودمراقبتي‌هاي لازم در سه ماه دوم بارداري كه در ادامه درباره آن‌ها صحبت خواهيم كرد مي‌تواند نگراني‌هاي ناشي از اين مسائل را كاهش داده و كمك كند تا بتوانيد اين دوره را به بهترين شكل مديريت كنيد.

منبع: هفته هجدهم بارداري

هفته هجدهم بارداري

هر چقدر كه از مدت زمان بارداري بيشتر مي‌گذرد اندام‌هاي جنين هم بيشتر تكامل پيدا مي‌كند. وزن جنين به حدود 200 گرم و قدش به حدود 15 سانتي متر مي‌رسد. گوش‌هاي جنين در محل نهايي خودش يعني در دو طرف سر نمايان مي‌شوند. يكي از تغييرات مهمي كه در اين هفته در جنين ايجاد مي‌شود شكل گيري اندام‌هاي جنسي است. با رشد و تكميل شدن اندام‌هاي جنسي در هفته هجدهم بارداري با قطعيت بيشتري مي‌توان جنسيت فرزند را مشخص كرد. علاوه بر اندام‌هاي جنسي، ريه و دستگاه تنفسي جنين هم تكامل بيشتري پيدا مي‌كند و لوله‌هاي كوچك بر روي ريه به كيسه‌هاي تنفسي كه به آلوئول معروف هستند تبديل مي‌شوند و خون حاوي اكسيژن را به بافت و اندام‌هاي بدن مي‌رساند.

يكي ديگر از تغييراتي كه در جنين رخ مي‌دهد تقويت شدن ماهيچه و عضلات جنين است. اين مسئله باعث مي‌شود تا مادر با شدت بيشتري تكان خوردن جنين را در اين هفته احساس كند. علاوه بر تكان خوردن، جنين مي‌تواند مشت و يا لگد بزند، انگشتش را بمكد و يا سسكه بزند و خميازه بكشد. براي آشنايي بيشتر با مراحل رشد جنين كليك كنيد.

وضعيت مادر در هفته هجدهم بارداري

در اين هفته از دوران بارداري حجم خون از طريق توليد مايعات و سلول‌هاي خوني افزايش پيدا مي‌كند، اين مسئله باعث مي‌شود كه مادر بيش از حد عرق كند و احساس تشنگي داشته باشد. از آنجايي كه حجم خون افزايش پيدا مي‌كند، قلب هم خون بيشتري را پمپاژ مي‌كند. در نتيجه اندازه قلب هم كمي افزايش پيدا خواهد كرد. اين تغيير در سيستم گردش خون باعث مي‌شود تا صورت مادر هم كمي پف كند. در برخي موارد اين مسئله ممكن است به شكل ورم دست و پا مشاهده شود. همانند هفته‌هاي گذشته افزايش وزن هم رخ مي‌دهد و شكم و پستان به مراتب بزرگ‌تر مي‌شوند.

يكي از تغييراتي كه ممكن است براي مادران كمي نگراني ايجاد كند، وجود رگ‌هاي عنكبوتي است كه به شكل خط‌هاي قرمز رنگ كوچك روي گونه يا زير چشم مشاهده مي‌شود. رگ‌هاي عنكبوتي عمدتا در سه ماهه دوم به دليل تغييرات هورموني ايجاد مي‌شوند و پس از زايمان به طور خود به خودي از بين مي‌روند. علاوه بر صورت ممكن است اين رگ‌ها در نواحي ديگر بدن نظير قفسه سينه، دست‌ها، گوش و… مشاهده شوند. براي آشنايي بيشتر با بايدها و نبايدهاي دوران بارداري كليك كنيد.

عوارض شايع مادر در هفته هجدهم بارداري

به طور كلي مادر در سه ماهه دوم بارداري عوارض زيادي را تجربه نمي‌كند و بيشتر داراي خلق و روحيه مثبت است. با اين حال ممكن است برخي از مادران دچار علائمي نظير كمر درد، سر درد، حساس شدن پستان‌ها، خون‌ريزي بيني، مشكلات خواب و يبوست شوند. همانطور كه وزن مادر و جنين افزايش پيدا مي‌كند به كمر مادر فشار بيشتري وارد مي‌شود و اين مسئله منجر به درد كمر خواهد شد. علاوه بر اين، تغييرات هورموني ايجاد شده در اين دوران و اضطراب و نگراني در ارتباط با سلامت جنين مي‌تواند بر وضعيت خواب مادر هم تاثير منفي بگذارد.

خودمراقبتي‌هاي لازم در هفته هجدهم بارداري

مراقبت‌هاي پزشكي

اگر در هفته هجدهم بارداري هستيد و به پزشك خود مراجعه نكرديد بهتر است در اولين فرصت اين كار را انجام دهيد چراكه برخي از آزمايش‌ها و غربالگري‌هاي مخصوص به سه ماهه دوم بارداري وجود دارد كه ممكن است با توجه به وضعيت جنين و مادر انجام دادن آن‌ها ضروري باشد. از جمله اين آزمايش‌ها مي‌توان به سونوگرافي آنومالي و آزمايش آمنيوسنتز اشاره كرد. اگر سن بالاي 35 سال داريد و اين غربالگري‌ها را تاكنون انجام نداده‌ايد بهتر است براي اطمينان از حفظ سلامت خود و جنين جهت انجام اين آزمايش به پزشك مراجعه كنيد.

براي آشنايي بيشتر با نكات مربوط به سه ماه دوم بارداري كليك كنيد.

تغذيه مناسب

با توجه به اين كه در هفته هجدهم بارداري ديگر خبري از حالت تهوع‌هاي شديد اوايل دوران بارداري نيست ممكن است اشتهايتان افزايش پيدا كند. بهتر است با خوردن غذا‌هاي سالم و فيبردار مانند ميوه، سبزيجات، غلات و… افزايش وزن طبيعي داشته باشد. خوردن غذاهاي پرچرب مي‌تواند منجر به ايجاد چاقي و افزايش وزن كاذب شود كه چنين شرايطي براي سلامت مادر و جنين خطرناك است.

ورزش منظم

انجام ورزش منظم و سبك مي‌تواند سلامت مادر و جنين را افزايش دهد. با اين حال از انجام دادن ورزش سنگين و حرفه‌اي پرهيز كنيد. ورزش سبك و منظم باعث مي‌شود تا عضلات مادر تقويت شود و زايمان راحت‌تري را تجربه كند، همچنين ورزش‌هاي كششي مي‌تواند كمر درد ناشي از بارداري را كاهش دهد.

خوابيدن صحيح و كافي

خوابيدن به شيوه صحيح و خواب به اندازه كافي مي‌تواند سبب افزايش سيستم ايمني و سلامت مادر و جنين شود. بهترين شيوه خوابيدن در اين دوران خوابيدن به سمت پهلوي چپ است. ممكن است برخي از مادران به دليل اضطراب و استرس دوران بارداري خواب آشفته‌اي داشته باشند، به طور كلي بهتر است تا در اين دوران مادران با روش‌هاي مديريت استرس و اضطراب آشنايي داشته باشند. اگر ميزان استرس و اضطرابتان زياد است و در وضعيت خواب شما تاثير مي‌گذارد بهتر است با يك روانشناس گفتگو كنيد.

برقراري رابطه جنسي

در هفته هجدهم بارداري ممكن است ميل جنسي شما افزايش پيدا كند. به ياد داشته باشيد كه اين ميل را سركوب نكنيد چراكه مي‌تواند باعث پريشاني رواني بيشتر شما شود. انجام رابطه جنسي به شيوه صحيح و در پوزيشن مناسب بارداري هيچ خطري براي مادر و جنين ندارد. براي آشنايي بيشتر در ارتباط با شيوه صحيح رابطه جنسي در دوران بارداري بهتر است از يك روانشناس يا مشاور متخصص امور جنسي در ارتباط باشيد. با اين حال برخي از افراد به دليل شرايط پزشكي از انجام رابطه جنسي در دوران بارداري منع مي‌شوند. بهتر است قبل از هر چيز اين مسئله را با پزشك خود در ميان بگذاريد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

آيا امكان تشخيص جنسيت در هفته هجدهم بارداري وجود دارد؟

به طور كلي در هفته هجدهم يا در سه ماهه دوم بارداري امكان تشخيص وضعيت جنسيت جنين وجود دارد چراكه در اين دوران اندام‌هاي جنسي جنين رشد و تكامل بيشتري پيدا مي‌كند.

منبع: هفته هجدهم بارداري

نشانه هاي والدين سختگير بيش از همه براي كودكان مشخص است. سختگيري بيش از حد والدين به كودكان آن‌ها را با مشكلاتي در آينده (مثل نداشتن اعتمادبه‌نفس يا كمال‌گرايي) همراه خواهد كرد. در عين‌ حال اگر نخواهيد به بعضي از مقررات پايبند باشيد كودكتان هم مسئوليت‌پذيري و اخلاقيات را ياد نمي‌گيرد. به همين خاطر سؤال بسياري از والدين اين است كه واقعاً چطور بايد با فرزند خود رفتار كنند؟ در ادامه راجع به سختگيري‌هاي بعضي از والدين و نشانه‌هاي آن صحبت كرده‌ايم. با اين‌ حال توصيه مي‌كنيم براي اتخاذ سبك تربيتي خود مشاوره كودك بگيريد.

منبع: والدين سختگير

والدين سختگير

هر پدر و مادري تمام تلاشش را دارد تا بتواند بهترين ها را براي تربيت هر چه بهتر فرزندش به كار ببرد. اما بيش از هر چيز رفتار و واكنش هاي والدين تحت تاثير تجربيات و گذشته آن ها است. پس اگر بينش كافي نسبت به كاركردهاي رواني خودشان نداشته باشند، يك سيستم آسيب زا را مي‌توانند به نسل بعدي خود انتقال دهند. سبك رفتاري والدين سختگير در واقع ناشي از باورهاي بنيادي آن ها از زندگي است. به عنوان والدين بايد در مورد روش مناسب تربيتي آموزش ديده و مطالعه كافي داشته باشيد. براي آشنايي با بهترين روش‌هاي تربيت كودكان كليك كنيد.

والدين چقدر بايد براي تربيت صحيح سختگير باشند؟

سؤال بسياري از والدين اين است كه چطور با كودك رفتار كنيم؟ تا هم به اصول و قوانين خانواده پايبند باشيم و هم بيش‌ازحد سختگيري نكرده باشيم. در جواب اين سؤال بايد گفت هركدام از ما در محيط خانواده‌مان قوانيني داريم كه همه بايد به آن احترام بگذارند و بي‌توجهي به آن‌ها از سوي هيچ‌كس پذيرفته نيست. براي مثال هيچ‌كس نبايد با كلمات زشت در خانه صحبت كند؛ يا همه بايد در نظافت خانه با يكديگر همكاري داشته باشيم. به خاطر داشته باشيد كه اين‌ها قوانين خانه شما هستند. اگر اين قوانين را زير پا بگذاريد يا حتي گاهي از آن‌ها كوتاه بياييد شايد ديگر نتوانيد آن‌ها را به فرزندتان آموزش دهيد. پس هرگز نگران اينكه كار شما سخت‌گيري حساب مي‌شود نباشيد. برعكس؛ سعي كنيد تا جاي ممكن روي حسن انجام اين نكات دقت داشته باشيد.

ويژگي اصلي والدين سختگير اين است كه با وجود آن چيز خاصي به كودك ياد نمي‌دهيد. يا شايد خواسته‌هاي شما بيش‌ازحد توانايي‌هاي فرزندتان باشد. پس هميشه قبل از اينكه خواسته‌اي از او داشته باشيد و يا قانوني براي خانواده وضع كنيد با خودتان به اين سؤال پاسخ دهيد كه هدف‌تان از اين كار چيست؟ آيا با ايجاد اين انتظار جديد فرزند شما چيزي ياد مي‌گيرد كه ندانستن آن قرار است به ضررش تمام بشود؟

نشانه هاي والدين سختگير

به نشانه‌هاي زير دقت كنيد و ببينيد كه چندتا از اين نشانه‌ها را در خود پيدا مي‌كنيد. هرچقدر تعداد بيشتري از آن‌ها در رفتار شما پيدا بشوند به اين معني است كه شما پدر يا مادر سختگيرتري هستيد.

انعطاف‌پذير نيستيد

يكي از نشانه‌هاي سختگيري اين است كه حرف، حرف خودتان است. والديني كه نسبت به فرزندانشان سختگير نيستند به آن‌ها اجازه صحبت كردن مي‌دهند. فرزند شما بايد به‌راحتي بتواند راجع به آنچه از قوانين و رفتارتان احساس مي‌كند با شما صحبت كند. اما اگر شما به فرزندتان اجازه صحبت كردن از احساساتش را نمي‌دهيد يا صحبت‌هاي او بي‌نتيجه مي‌مانند بهتر است در رفتار خود دقت بيشتري داشته باشيد.

فرزندتان شما را با ديگران مقايسه مي‌كند

تابه‌حال اين جمله را شنيده‌ايد: (مادر مريم به او اجازه مي‌دهد….) يا (مادر محمد هرگز از او نمي‌خواهد…)؟ اگر اين جملات را از فرزندتان شنيده‌ايد يعني بايد خودتان را يك مادر يا پدر سختگير بدانيد. وقتي فرزندتان قوانين داخل خانه را با خانه دوستانش مقايسه مي‌كند و به اين نتيجه مي‌رسد كه شرايط هر دو خانواده يكسان نيست، دو حالت وجود دارد؛ يا شما والدين سختگيري هستيد و يا والدين دوست فرزندتان بيش‌ازحد سهل گير هستند. در اين شرايط با خودتان فكر كنيد و ببينيد آيا اين شما هستيد كه به فرزندتان سخت مي‌گيريد؟ براي آشنايي با ساير سبك هاي فرزندپروري كليك كنيد.

والدين سختگير فرزندشان را تنبيه مي‌كنيد

تنبيه يك پايه اصلي در تربيت والدين سختگير است. در مقابل آن‌ها توجه چنداني به تشويق ندارند. در حقيقت انجام دادن درست كارها وظيفه فرزند شما است. و تنها زماني كه كارهايش را به‌درستي انجام نمي‌دهد بايد مورد تنبيه قرار بگيرد. البته منظورمان از تنبيه هميشه هم تنبيه‌هاي جدي يا بدني نيستند. تنبيه‌هاي كلامي، تحقير كردن يا حتي مقايسه مي‌توانند به همين اندازه مخرب باشند. در صورتي كه از تنبيه بدني استفاده مي‌كنيد حتما مقاله پيامدهاي تنبيه بدني كودكان را بخوانيد.

بيش‌ازحد قانون داريد

زندگي در محيط خانه شما چند قانون دارد؟ اگر از آن دسته والديني هستيد كه همه‌چيز در زندگي‌تان هزاران قانون و اما و اگر پيدا مي‌كند متأسفانه بايد بگوييم كه شما يكي از والدين سختگير هستيد. به خاطر داشته باشيد قرار نيست فرزندتان همه‌چيز زندگي را از بين قوانين شما ياد بگيرد. بلكه خيلي اوقات آن‌ها بايد آزمون‌وخطا كنند؛ حتي در بسياري از مسائل شكست بخورند تا بتوانند راه و رسم زندگي كردن را ياد بگيرند.

فرزندتان را (بچه) مي‌دانيد

گاهي اوقات قوانين و سخت‌گيري‌هاي بيش‌ازحد به اين خاطر هستند كه شما احساس مي‌كنيد فرزندتان به‌تنهايي از پس زندگي برنمي‌آيد. درواقع توانايي‌هاي آن‌ها را كمتر از حدي كه هست برآورد مي‌كنيد؛ و همين باعث مي‌شود كه احساس كنيد بايد با سخت‌گيري‌هايتان از آن‌ها مراقبت كنيد.

قضاوت ديگران راجع به شما

يك راه ديگر براي اينكه بفهميد آيا پدر يا مادر سختگيري هستيد اين است كه به قضاوت ديگران راجع به خودتان دقت كنيد. اگر بسياري از اطرافيان معتقدند كه شما در تربيت فرزندتان سختگيري مي‌كنيد شايد بهتر باشد شما هم به اين نكته با دقت بيشتري نگاه كنيد.

والدين سختگير | پيامدهاي سختگيري والدين به كودكان

بسياري از والديني كه با فرزندشان سخت‌گيرانه رفتار مي‌كنند به دنبال تربيت صحيح او هستند. اما واقعيت اين است كه اين كار شما از فرزندتان يك كودك نمونه نمي‌سازد. بلكه شما مشكلات بسياري را در شخصيت او ايجاد مي‌كنيد كه شايد هرگز نتواند آن‌ها را اصلاح كند. ازجمله پيامدهاي سختگيري با كودك مي‌توان به اين موارد اشاره كرد:

كمال‌گرايي در كودكان

معيارهاي سخت‌گيرانه يا صددرصدي شما قبل از هر چيز از فرزندتان انساني كمال‌گرا مي‌سازد. در حقيقت سختگيري‌هاي شما به فرزندتان اين پيام را منتقل مي‌كند كه “تنها بهترين است كه ارزش دارد”. به همين خاطر آن‌ها سعي مي‌كنند براي بهترين بودن تلاش كنند و اين مي‌تواند شروعي براي كمال‌گرايي باشد. با توجه به اثرات منفي كه كمال‌گرايي در سلامت روان و همين‌طور ارتباطات آينده فرزندتان دارد بهتر است به اين موضوع به حد كافي دقت داشته باشيد.

از دست دادن اعتمادبه‌نفس و ايجاد طرح‌واره‌هاي معيوب

دومين پيام معيارهاي سخت‌گيرانه شما براي فرزندتان اين است كه “او به‌اندازه كافي خوب نيست!” درواقع شما با سختگيري‌هاي‌تان تا حد زيادي تلاش‌هاي كودك را ناديده مي‌گيريد و به او ياد مي‌دهيد براي جلب رضايت شما بايد بيش از اين‌ها تلاش كند. اين كارتان علاوه بر اينكه باعث مي‌شود كودك اعتمادبه‌نفس خود را براي انجام همه كارها از دست بدهد باعث مي‌شود طرح‌واره‌ها يا باورهاي غلطي در ذهن او شكل بگيرند.

براي مثال ممكن است او باور كند براي به دست آوردن پذيرش ديگران هميشه بايد بيش‌ازحد تلاش كند. اين الگويي است كه فرزندتان در آينده هم در روابط خود آن را رعايت مي‌كند و احتمالاً همه عمر در حال تلاش براي به دست آوردن تأييد ديگران خواهد بود.

بيماري‌هاي روحي

سختگيري والدين يكي از اشتباهات قطعي در تربيت فرزند است. اين كار باعث مي‌شود فرزندتان در معرض بيماري‌هاي روحي قرار بگيرد. موردتوجه قرار گرفتن و ديدن تلاش‌ها يكي از نيازهاي اساسي در كودكان است. اگر شما به اين نياز فرزندتان بي‌توجه باشيد احساس شايسته نبودن و بي‌ارزشي را در او زنده مي‌كنيد.

وقتي كودك‌تان برخلاف همسالان احساس مي‌كند كه توانمند نيست افسردگي يكي از اولين مشكلاتي است كه او را درگير خود مي‌كند. به‌علاوه ممكن است آن‌ها دچار ترس و اضطراب از قضاوت ديگران شوند. در اين شرايط آن‌ها از اينكه با همسالان‌شان ارتباط برقرار كنند و يا در كلاس به سؤالات معلم جواب بدهند مي‌ترسند. درواقع فرزند شما باور كرده كه نمي‌تواند كاري انجام بدهد و اين باعث مي‌شود هر وقت مجبور باشد كاري را به‌تنهايي انجام دهد دچار ترس شود.

مشاور چه كمكي به والدين سختگير مي‌كند؟

همان‌طور كه مي‌بينيد سختگيري در تربيت كودك مي‌تواند مشكلات بسياري را در شخصيت و زندگي آن‌ها به دنبال داشته باشد. به همين خاطر اين شما هستيد كه بايد دست از سختگيري‌هايتان برداريد. بسياري از والدين هستند كه وقتي از آن‌ها مي‌خواهيم سختگيري‌هايشان را كنار بگذارند نمي‌توانند اين كار را بكنند.

بعضي از آن‌ها نگران هستند كه شايد فرزندشان آن‌طور كه بايد درست تربيت نشود. بسياري ديگر هم نمي‌توانند حدومرز بين سختگيري و پايبند بودن به قوانين را رعايت كنند. همه اين شرايط مي‌تواند براي فرزند شما آسيب‌رسان باشد. به همين خاطر است كه در چنين شرايطي توصيه مي‌كنيم از يك مشاور كودك كمك بگيريد. مشاورين با بررسي ويژگي‌هاي شخصيتي شما و همين‌طور تخصصي كه درزمينهٔ تربيت كودك دارند مي‌توانند بهترين راهكار را در اين زمينه به شما معرفي كنند. براي دريافت خدمات مشاوره تلفني كودك كليك كنيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر زمان از روز براي مشاوره تلفني با برترين متخصصان در كلينيك تخصصي كودك ني ني مايند از طريق شماره 02191002360 تماس بگيريد.

سؤالات متدوال

سختگيري با كودكان چه اشكالي دارد؟

ابتلا به بيماري‌هاي روحي در كودك، تقويت كمال‌گرايي و همين‌طور از دست دادن اعتمادبه‌نفس از نشانه‌هاي سختگيري هستند.

منبع: والدين سختگير

آيا بايدها و نبايدهاي تربيت فرزند را مي‌دانيد؟ تمامي والدين درصدد هستند كه رفتار تربيتي درستي با كودك‌شان داشته باشند ولي يا اطلاعات كافي در اين زمينه ندارند و يا از رفتارهاي اشتباهي استفاده مي‌كنند. اساسي‌ترين چالش و مشكل والدين در چگونگي تنبيه و تشويق كودكان‌شان است تا بدين وسيله رفتارهاي مناسبي در او شكل گيرد. در ادامه به نكاتي پرداخته‌ايم كه معمولا والدين در ارتباط با فرزندشان بايد بدانند و يا از آن پرهيز كنند. براي آشنايي با روش‌هاي جديد تربيت كودك كليك كنيد.

منبع: تربيت فرزند

بايدها و نبايدهاي تربيت فرزند توسط والدين

اجراي صحيح روش‌هاي تشويق و تنبيه

بهترين زمان براي تشويق كودكتان زماني است كه او رفتار مناسب و خوبي از خود نشان مي‌دهد. پس همين كه رفتار خوبي از او ديديد، او را تشويق كنيد كه به انجام رفتارهاي خويش ادامه دهد. تشويق مي‌تواند مادي يا غيرمادي و غيركلامي مثل لبخند زدن به او باشد، يا كلامي باشد؛ مثلا بگوييد آفرين دخترم يا آفرين پسرم.

نكته قبل از اين كه فرزندتان رفتار مناسبي انجام دهد، به او قول پاداش ندهيد. مثلا به او نگوييد اگر اسباب بازي هايت را جمع كني تو را به پارك خواهم برد چون به او ياد مي‌دهيد كه جمع كردن اسباب بازي‌هايش كه وظيفه‌ اوست را براي گرفتن جايزه انجام بدهد.

نكاتي در مورد پاداش دادن و تشويق كودك

• بهتر است گاهي به طور غيرمستقيم تشويق كنيد. مثلا به جاي اين كه مستقيم به او بگوييد، به پدرش بگوييد كه امروز فرزندت در كارهاي خانه به من كمك كرد يا امروز اتاق تو را مرتب كرده است‌. ناخودآگاه فرزندتان با شنيدن اين جملات تشويق مي‌شود كه فردا هم دوباره همان كار را انجام دهد.
• وقتي مي‌بينيد كودك‌تان رفتارهاي مطلوب زيادي انجام مي‌دهد و در اين زمينه پيشرفت نموده است، فاصله پاداش دهي را طولاني نماييد. مثلا اگر هرروز به او پاداش مي‌داديد، از اين پس هفته‌اي يك بار پاداش دهيد. اين كار سبب مي‌شود كه كودك هم براي رسيدن به چيزي كه مي‌خواهد صبور باشد و هم با طولاني‌تر كردن پاداش‌ها و كم‌كم قطع نمودن پاداش‌ها، رفتار در او نهادينه شود و انجام دادن و نشان دادن رفتار خوب تبديل به يك عادت گردد.

براي تربيت فرزند از بازي و فعاليت‌هاي مورد علاقه‌اش استفاده كنيد

مثلا وقتي مي‌بينيد كودك‌تان با مدادرنگي ديوار را خط خطي مي‌كند، دفتر نقاشي‌اش را ببريد و كنارش بنشينيد و بگوييد بيا با هم روي دفتر نقاشي بكشيم. به مرور زمان او ياد خواهد گرفت كه ديوار جاي نقاشي نيست و بايد روي دفترش نقاشي كند.

روي حرف‌تان بمانيد

وقتي كودك‌تان رفتار اشتباهي انجام مي‌دهد و شما در آن لحظه حرفي به او مي‌زنيد، بايد روي حرف‌تان بمانيد حتي اگر كودك‌تان گريه كرد.

مثلا وقتي مي‌خواهد لواشك بخورد و شما به او مي‌گوييد تا وقتي كه غذا نخورد حق ندارد از لواشك بخورد، روي حرف‌تان بمانيد. در اين جا پدر و مادر بايد هم نظر باشند و هر كدام نظر مخالف ديگري را بيان نكنند چون در آن صورت كودك لجبازتر شده و ياد مي‌گيرد كه حرفش را با گريه و فرياد اجرا كند و به خواسته‌اش برسد چون در خانه قانوني وجود ندارد.

تربيت فرزند با آموزش كلامي و عملي

بعضي از كارها به صورت كلامي در بچه تاثير ندارد و كودك بايد عملا آن رفتارها را در عمل والدينش ببيند تا به خوبي رفتار پي ببرد و خودش انجام دهد. مثلا وقتي كه كودك‌تان صبحانه نمي‌خورد كنار او بنشينيد و با اشتها صبحانه را بخوريد تا كودك‌تان نيز به اشتها آمده و صبحانه بخورد.

نقش مادر در تربيت فرزند

به نقش مادر در تربيت كودك توجه نماييد، نقش مادر در تربيت كودك مهم‌تر است. چون در سال‌هاي اول زندگي كودك وابستگي بيشتري به مادر دارد. چراكه مادر وظيفه شير دادن به كودكش را دارد و بسياري از كارهاي ديگر نيز بر عهده مادر است.

كودك در سال‌هاي اول زندگي تمامي رفتارهاي والدينش را به صورت اكتسابي از آن‌ها ياد مي‌گيرد و به همين دليل والدين بايد مراقب رفتارهاي‌شان باشد.

محور اصلي تربيت را مشخص كنيد

بهتر است كودك را در خانه به صورت مشترك تربيت نكنيد چون معمولا بين والدين بحث پيش مي‌آيد و هركدام مي‌خواهند كودك را طبق خواسته خود تربيت كنند كه در نظر ديگري آن رفتار اشتباه است. در نتيجه بهتر است يكي از والدين، نقش اصلي در تربيت كودك را بر عهده بگيرد و ديگري او را همراهي كند.

انرژي مثبت دهيد

از دادن انرژي منفي به كودكان خودداري كنند و انرژي مثبت به كودك بدهيد. كودكان هنوز خيلي از چيزهاي دنيا را نديده‌اند و احساسات زيادي را تجربه نكرده‌اند. آن‌ها بسياري از هيجانات‌شان را براي اولين بار با شما تجربه مي‌كنند، پس انرژي كه به او منتقل مي‌شود تاثير زيادي در ديدگاه او نسبت به دنيا دارد.

حس مالكيت و مراقبت را بياموزيد

به كودك‌تان مفهوم مالكيت را ياد دهيد و بگوييد افراد مالكيت وسايل و دارايي‌هاي خودشان را دارند. وقتي وارد مغازه‌اي مي‌شويد به او ياد دهيد كه نبايد بدون اجازه صاحب مغازه وسايل او را بردارد و بايد پول آن را بپردازد يا بگوييد نبايد اسباب بازي‌هاي دوستش را يواشكي بردارد چون مال او نيست. با اين كار به او ياد خواهيد داد كه هر كس يك لوازم و وسايل شخصي دارد كه نمي‌توانيم بدون اجازه آن‌ها، صاحب وسايلش شويم.

او را بازخواست نكنيد

والدين نبايد به گونه‌اي با كودكشان برخورد كنند كه كودك فكر كند بازخواست مي‌شود و براي اين كه والدين او را دعوا نكنند، دروغ بگويد.

تربيت فرزند با ياددهي نحوه دخل و خرج

به كودك‌تان راه‌هاي خرج پول و پس انداز را ياد دهيد. مثلا به او مقداري پول دهيد و بگوييد برو نان بخر. پس از اين كه مابقي پول را به شما داد به او بگوييد بقيه را در قلكش بيندازد و اخر ماه براي خودش اسباب بازي بخرد.

در صورتي كه در ارتباط با فرزندتان با مشكلات متعددي رو به رو هستيد، حتما مشاوره كودك دريافت نماييد.

تربيت فرزند براي داشتن آينده‌اي درخشان

• براي اين كه فرزندتان گوشه‌گير و شكست‌پذير نباشد، او را اجتماعي به بار آوريد. سعي نماييد آن‌ها را در كنار همسالان و دوستان‌شان بگذاريد تا مهارت اجتماعي و كمك به بقيه را آموزش ببينند.
• توقع‌تان را از كودك‌تان بالا ببريد. مثلا به او بگوييد توقع تحصيلات دانشگاهي را از تو داريم تا كودك ياد بگيرد كه انتظاراتش را در زندگي بالا ببرد.
• والدين اگر مي‌خواهند فرزندشان موفق شوند، پس بايد او را حمايت كنند و رابطه‌اي قوي و محكم با او داشته باشند.
• سعي كنيد از استرس و نگراني به دور باشيد چون ناخودآگاه اين استرس و نگراني به والدين سرايت مي‌كند و در زندگي‌شان تاثير مي‌گذارد.

براي دريافت مشاوره در زمينه نوزاد و كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02166419012 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

منبع: تربيت فرزند

بهانه گيري كودك يكي از مسائل رايجي است كه براي هر والدي با فرزند كوچك مساله ساز مي‌شود. بهانه گيري كودك مي‌تواند سبب خسته شدن و فرسوده شدن والدين شود. از اين جهت يكي از شكايات رايجي كه والدين در مراكز مشاوره دارند، همين مسئله بهانه گيري كودك است. به طور كلي بهانه گيري كودك علل مختلفي دارد و شناسايي و آشنايي با اين علل اولين گام براي بهبود و رفع اين مشكل است. بنابراين براي اينكه بتوان از راهكارهاي موثري جهت رفع و بهبود اين مسئله استفاده كرد آشنايي با ويژگي‌هاي كودك و علل بهانه گيري اوست. زيرا كه عمده‌ترين دليل بهانه گيري كودك ناشي از عدم توانايي او براي بيان احساسات و انتظاراتش است. از اين جهت آشنايي با ابعاد مختلف بهانه گيري كودك مي‌تواند براي والدين ضروري به نظر برسد.

منبع: بهانه گيري كودك در سنين مختلف

بهانه گيري كودك

اسباب بازي جديد مي‌خوام، اين غذا رو دوست ندارم، نمي خوام به مدرسه برم، از تاب بازي خوشم نمياد و… اين ها نمونه اي از بهانه گيري هاي كودكاني هستند كه طاقت پدر و مادر را كم مي‌كنند. فراموش نكنيد كه كودك چندان دركي از شرايطي ديگران ندارد و تنها به دنبال راهي براي ارضاي نيازهاي خودش است. اين والدين هستند كه با مشخص كردن ضوابطي خواسته ها و نيازهاي فرزندشان را در زمان مشخص برآورده مي‌كنند. در ادامه راهكارهايي براي تعامل راحت تر با كودكان بهانه گير شرح داده ايم.

علل بهانه گيري كودك

بهانه گيري كودك مي‌تواند دلايل مختلفي داشته باشد و آشنايي والدين با اين مسائل كمك بزرگي به آن‌ها در جهت رفع اين مسئله است. عمده كودكاني كه در بيان احساسات و خواسته‌هاي خود ناتوان هستند، بهانه گيري كرده و شروع به لجبازي، بهانه گيري و پرخاشگري مي‌كنند تا والدين خواسته و انتظارات او را برطرف كنند. در مجموع مي‌توان عوامل رواني، فردي، تربيتي مختلفي را عامل اين مسئله در نظر گرفت. به عبارتي مي‌توان گفت كودك بهانه‌گيري مي‌كند تا بتواند نياز خود را بيان كند، زيرا هنوز به رشد شناختي كافي جهت ابراز منطقي عقايد و خواسته‌هاي خود نرسيده‌ است. از جمله علل رايج بهانه‌گيري كودك مي‌توان به موارد زير اشاره كرد:

ناتواني در حرف زدن

مهم‌ترين مسئله‌اي كه در ارتباط با بهانه گيري كودك بايد در نظر گرفت توجه به ويژگي و دوره سني او است. در سنين پايين‌تر كودك حرف‌ها و نظرات والدين را متوجه مي‌شود اما مهارت كلامي مورد نياز براي بيان عقايد و انتظارات خود را ندارد. زماني كه نمي‌تواند منظور خود را به درستي بيان كند شروع به بهانه‌گيري و لجبازي مي‌كند. بهانه‌گيري و لجبازي كودك مي‌تواند نشانه‌اي از كلافه شدن باشد. در چنين شرايطي بهتر است والدين با صبر و تحمل بيشتري به درخواست و نياز كودك توجه داشته باشند.

مهارت ارتباطي ضعيف

در برخي موارد مهارت ارتباطي ضعيف كودك باعث مي‌شود تا نتواند به درستي منظور خود را بيان كند. در نتيجه براي اينكه بتواند انتظارات و صحبت‌هاي خود را بيان كند شروع به بهانه‌گيري مي‌كند تا توجه والدين را بيشتر به سمت خودش متمركز كند. همچنين نبود مهارت ابراز وجود مي‌تواند يكي ديگر از دلايل بهانه گيري كودك باشد.

نيازهاي فيزيولوژيك

در سنين پايين‌تر معمولاً برطرف نشدن نيازهاي فيزيولوژيك كودك مانند خواب، گرسنگي و… مي‌تواند باعث بهانه گيري كودك شود. زماني كه اين نيازهاي كودك برطرف نشود شروع به بهانه گيري مي‌كند. گرسنگي و تشنگي و… باعث مي‌شود تا هر فرد بزرگسالي هم دچار كج خلقي شود، در نتيجه اين شيوه رفتار كودكان هم طبيعي است.علاوه بر اين خوابيدن ناكافي خودش به تنهايي عاملي براي كج خلقي و بهانه گيري كودك است. كودكان معمولاً نياز بيشتري به خواب دارند و در مقابل كم خوابي بيشتر آسيب‌پذير هستند. بنابراين يكي از رايج‌ترين علل بهانه‌گيري كودكان صرفاً به همين مسئله نيازهاي فيزيولوژيك ختم مي‌شود. در نتيجه توجه به نيازهاي فيزيولوژيك كودك امري حائز اهميت است.

جلب توجه

در برخي موارد كودكان صرفاً به اين دليل كه مي‌خواهند مركز توجه باشند و تمام توجه والدين معطوف به آن‌ها باشد شروع به لجبازي و بهانه گيري مي‌كنند. اين نوع بهانه‌گيري‌ها معمولاً زماني اوج پيدا مي‌كند كه والدين مشغول كار ديگري باشند.

براي آشنايي با نحوه برخورد و رفتار هنگام جيغ زدن كودك كليك كنيد.

ساير عوامل موثر بر بهانه گيري كودك

از جمله ساير عوامل تاثيرگذار بر بهانه‌گيري كودك مي‌توان به موارد زير اشاره كرد:

• خستگي
• ناكامي
• ترس و اضطراب
• تحريك بيش از حد
• درد و بيماري
• برطرف نشدن نياز
• سردرگمي
• و…

بيشتر بخوانيد: اختلالات رفتاري كودك

راهكاري بهبود بهانه گيري كودك

بخش قابل توجهي از بهانه گيري كودك تحت تاثير والدين قرار دارد، در نتيجه بسياري از راهكارهاي اين مسئله هم به والدين ارتباط دارد. شيوه برخورد والدين با كودك، توجه به كودك، برطرف كردن نيازها و انتظارات كودك مي‌تواند اين بهانه‌گيري‌ها را كاهش دهد. در ادامه برخي از راهكارهاي بهبود بهانه‌گيري كودك توضيح داده مي‌شود.

كنترل و مديريت هيجانات والدين

كودكان ممكن است به دلايل مختلفي شروع به بهانه‌گيري كنند و رفتارهايي لجبازانه، پرخاشگرانه، حبس كردن نفس و… از خودشان نشان دهند. تحمل كردن اين مسائل اگر بيش از اندازه باشد براي والدين دشوار و طاقت فرسا است و معمولاً پس از مدت زمان محدودي والدين از كوره در مي‌روند و شروع به تنبيه كردن كودك مي‌كنند. به ياد داشته باشيد كه هرچقدر به عنوان والد با كودك بيشتر بدرفتاري كنيد، بيشتر با او دعوا كنيد، لجبازي و بهانه‌گيري او هم بيشتر مي‌شود. در اين مواقع بهترين كار اين است كه هيجانات خود را مديريت كنيد و به طور عجولانه واكنشي نشان ندهيد، اگر وضعيت برايتان غير قابل تحمل بود چند دقيقه از محيط خارج شويد و به كودك فرصت دهيد تا بهانه‌گيري خودش را تمام كند. حفظ آرامش بهترين كاري است كه در اين شرايط بايد والدين از خودشان نشان دهند.

يكي از عادت‌هاي بدي كه برخي از والدين دارند اين است كه به طور عجولانه و سريع پيشنهاد جايزه يا قولي را به دروغ به كودك مي‌دهند تا كودك به طور موقت ساكت شود. شايد اين عمل در كوتاه مدت موثر باشد اما در بلند مدت منجر به افزايش بهانه‌گيري كودك مي‌شود.

ابراز محبت به كودك

هنگامي كه كودك آرام است و بهانه‌گيري نمي‌كند او را تشويق كنيد و مورد محبت خود قرار دهيد. در آغوش گرفتن، ابراز محبت به صورت كلامي و غير كلامي باعث مي‌شود تا رفتارهاي مطلوب كودك افزايش پيدا كند و به طور غير مستقيم باعث كاهش لجبازي و بهانه‌گيري كودك مي‌شود.

انحراف توجه براي قطع بهانه گيري كودك

از آنجايي كه كاركردهاي شناختي كودكان هنوز به طور كامل رشد پيدا نكرده، ممكن است والدين مسئله‌اي را بارها به كودك از نظر منطقي توضيح دهند اما كودك همچنان به بهانه‌گيري خود ادامه دهد. در اين شرايط پرت كردن حواس و توجه كودك عامل موثري براي از بين بردن بهانه گيري كودك شود. بهتر است آرامش خود را حفظ كنيد و حواس كودك را به موضوع ديگري متمركز كنيد.

گفتگو در ارتباط با مسائل

صحبت با كودك در زماني كه ديگر لجبازي و پرخاشگري و بهانه‌گيري نمي‌كند مي‌تواند مفيد باشد. صحبت كردن در زمان ديگر در ارتباط با مسئله پيش‌آمده باعث مي‌شود تا بهتر متوجه نياز و خواسته كودك خود شويد. در هنگام صحبت كردن با كودك بهتر است لحن مهربان و با محبتي داشته باشيد تا كودك احساس راحتي و آرامش بيشتري پيدا كند و بدون استرس و اضطراب خواسته و انتظار خودش را بيان كند.

آشنايي با مهارت‌هاي فرزندپروري

به طور كلي اگر والدين با مهارت‌هاي فرزندپروي آشنايي داشته باشند، به دفعات كمتري با بهانه‌گيري و لجبازي كودك مواجهه مي‌شوند. يكي از اشتباهات رايج والدين اين است كه در هنگام گريه كردن كودك به او باج مي‌دهند تا ساكت شود. باج دادن به كودك شايد باعث شود تا در آن موقعيت مشخص كودك ساكت شود و بهانه‌گيري نكند، اما به مرور زمان ياد مي‌گيرد كه تمام خواسته‌هاي خودش را به اين شيوه بيان كند.

به عبارتي كودك تا باج نگيرد ساكت نمي‌شود و به رفتار نادرست خودش ادامه ‌مي‌دهد. آشنايي والدين با اصول فرزندپروي و شيوه‌هاي تقويت رفتار مطلوب و كاهش رفتار نامطلوب باعث مي‌شود تا به مرور زمان بهانه‌گيري و لجبازي كودك رفع شود. جهت آشنايي بيشتر با اصول فرزندپروري مي‌توانيد از يك روانشناس كودك كمك بگيريد. براي دريافت مشاوره كودك كليك كنيد.

فوايد احتمالي بهانه گيري كودك

به طور كلي بهانه‌گيري كودك رفتاري است كه اگر به طور بلند مدت و هميشگي رخ دهد باعث فرسودگي و خستگي والدين و كاهش روابط صميمانه بين والد و فرزند مي‌شود. اما گاهي بهانه گيري كردن كودك مي‌تواند تاثيرات مطلوبي هم داشته باشد، به عنوان مثال گريه كردن كودك مي‌تواند باعث كاهش استرس و تخليه هورمون استرس شود. همچنين كودك ياد مي‌گيرد كه هميشه قرار نيست در زندگي با بهانه‌گيري كردن و رفتارهاي لجبازانه به خواسته‌ها و تمايلاتش برسد. به مرور زمان ياد مي‌گيرد كه براي درخواست خواسته و انتظاراتش بايد از مهارت‌هاي ارتباطي موثر‌ استفاده كند.

براي دريافت مشاوره در زمينه نوزاد و كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

آيا تنبيه كردن كودك براي پايان دادن به بهانه‌گيري كار مطلوبي است؟

تنبيه كردن تحت هيچ شرايطي شيوه موثري براي برخورد با كودك بهانه‌گير نيست. شايد در كوتاه مدت اين عمل موثر واقع شود اما در بلند مدت منجر به افزايش تعداد دفعات بهانه‌گيري مي‌شود.

منبع: بهانه گيري كودك در سنين مختلف

كابوس هاي شبانه كودكان يكي از مشكلات شايع ميان كودكان 3 تا 6 ساله است كه خواب آنان را مختل كرده و ترس و اضطراب شديدي را برايشان به وجود مي‌آورد. اكثر كودكان در اين دوره سني مشخص كابوس شبانه را تجربه مي‌كنند چراكه مفاهيم و ترس‌هاي واقعي در اين دوره شكل مي‌گيرد و قوه تخيل بسيار فعال كودكان نيز شدت اين ترس‌‌ها را افزايش مي‌دهد. نحوه برخورد والدين با كابوس شبانه كودكان بسيار اهميت دارد. با آگاهي از دلايل و راه‌هاي درمان كابوس شبانه مي‌توانيد اين مساله را برطرف سازيد و آرامش فرزندتان را مهيا سازيد. مشاوره كودك نيز مي‌تواند در اين زمينه به شما كمك كند. براي كسب اطلاع بيشتر در زمينه مشاوره كودك كليك كنيد.

منبع: كابوس هاي شبانه كودكان

كابوس هاي شبانه كودكان

برخي كودكان به طور ناگهاني از خواب بر مي‌خيزند در حالي كه عرق كرده‌اند و تپش قلب شديدي دارند. اين كودكان معمولا يك روياي ترسناك شبانه را تجربه كرده‌اند كه اصطلاحا كابوس ناميده مي‌شود و به سرعت آن را به ياد مي‌آورند. اين كابوس‌هاي وحشتناك ناشي از قوه تخيل كودك و يا تهديدهاي واقعي هستند كه او را به اضطراب شديد دچار مي‌سازد. محتواي كابوس شبانه كودكان معمولا شامل هيولاها، ارواح، حيوانات ترسناك و انسان‌هاي بد مي‌باشد.

بيشتر : روانشناسي كودك

علت كابوس هاي شبانه كودكان

-بيماري‌هاي جسمي
-مشكلات روانشناختي
-تجربه يك اتفاق وحشتناك در واقعيت
-احساس ترس شديد
-مصرف دارو
-مشكلات تنفسي
-اختلال اضطراب
-غذا خوردن قبل از خواب

براي آشنايي با نشانه هاي كودك سالم كليك كنيد.

علائم كابوس هاي شبانه كودكان

1. تكرار خواب‌هاي پريشان كننده كه كودك پس از بيدار شدن آن‌ها را خوب به ياد مي‌آورد.

2. كابوس هاي شبانه كودك معمولا درباره اتفاقاتي چون فرار كردن، تلاش براي زنده ماندن و حفظ جان اتفاق مي‌افتد.

3. كابوس هاي شبانه كودكان معمولا در نيمه دوم خواب اصلي ايجاد مي‌شوند.

4. كودك پس از پريدن از خواب به سرعت كابوسي را كه ديده به ياد مي‌آورد.

كابوس هاي شبانه در كودك از چه سني شروع مي‌شود؟

به طور معمول از زماني كه كودك درباره خواب‌هاي خود صحبت مي‌كند و آن‌ها را به ياد مي‌آورد، ديدن كابوس هاي شبانه نيز آغاز مي‌شود. اگرچه نمي‌توان سن قطعي براي ديدن كابوس هاي شبانه در نظر گرفت، اما به طور تقريبي بايد گفت كابوس ديدن در كودكان در سن 3 سالگي شروع شده و در سنين 4 تا 6 سالگي به اوج خود مي‌رسند و كودك دوره‌اي از خواب ديدن‌هاي ترسناك شبانه را تجربه مي‌كند.

آيا كابوس ديدن كودك امري طبيعي است؟

در پاسخ به اين سوال بايد گفت كابوس هاي شبانه جزئي از روند طبيعي رشد كودك هستند؛ البته به شرط آن كه به طور مفرط اتفاق نيفتد و عملكرد كودك را تحت الشعاع قرار ندهند. سنين بين 4 تا 6 سالگي زماني است كه كودك از حيواناتي چون مار و موجودات عجيب و غريب مي‌ترسد و در خواب خود را در حال فرار كردن از دست آن‌ها مشاهده مي‌كند.

راهكار هاي كاهش كابوس ديدن كودكان

شما مي‌توانيد براي كاهش كابوس ديدن فرزند خود از راهكارهاي زير استفاده كنيد:

1. پيدا كردن علت و اطمينان دادن به كودك

اگر كودك دچار درگيري ذهني است و احساس استرس شديد دارد، بهتر است والدين با او صحبت كنند و علت را جويا شوند. به فرزند خود اطمينان دهيد كه هيچ خطري او را تهديد نمي‌كند و شما همواره مراقب او هستيد. براي كسب اطلاع در زمينه نيازهاي اساسي كودك كليك كنيد.

2. خسته كردن كودك

بهتر است كودك خواب كافي داشته باشد. عدم خواب كافي در كابوس ديدن‌هاي شبانه نقش مهمي دارند. مي‌توانيد در طول روز فرزند خود را به پارك ببريد يا با او بازي كنيد تا خسته شود و با راحتي بيشتري به خواب برود. براي كسب اطلاعات در زمينه ميزان خواب كودكان كليك كنيد.

3. امن كردن فضا

اسباب بازي‌هاي ترسناك يا تصاوير حشتناك را بايد از اتاق خواب كودك خارج كنيد. وقتي فضا تاريك مي‌شود ممكن است اسباب بازي‌هاي ترسناك به شكل هيولا و موجودات خيالي ترسناك مجسم شوند و خواب كودك را به ديدن كابوس‌هاي وحشتناك همراه سازند.

4. آرامش دادن به كودك

اگر كودك نگراني و اضطراب غير معمولي را تجربه مي‌كند، بهتر است قبل از خواب تكنيك‌هاي آرامش بخش مانند نفس كشيدن عميق و پر كردن شكم با هوا و خالي نمودن آن را انجام دهد تا از شدت اضطراب كاسته شود. قبل از خواب براي كودك خود قصه‌هاي لذت بخش بخوانيد تا با آرامش بيشتري بخوابد.

5. روشن گذاشتن چراغ خواب

ترس از تاريكي يك ترس طبيعي و رايج در كودكان است كه در صورت شدت يافتن مي‌تواند به كابوس هاي شبانه تبديل شود. بهترين راه حل در اين زمان روشن گذاشتن چراغ اتاق خواب كودك است. يك چراغ كوچك با نور ملايم تهيه كنيد و آن را شب‌ها براي فرزند خود روشن بگذاريد.

6. كمك گرفتن از روانشناس

در صورت ادامه دار بودن كابوس هاي شبانه كودك مراجعه به يك روانشناس براي ريشه‌يابي اين موضوع و درمان آن ضروري است. برخي مواقع كابوس هاي شبانه كودك ريشه در اتفاقات و ترس‌هاي شديد دروني دارد كه بايد درمان شوند.

واكنش صحيح والدين در هنگام كابوس ديدن كودك

والدين بايد با نرمي و ملايمت با كودك خود كه كابوس وحشتناكي را تجربه كرده صحبت نمايند. بايد با دقت به حرفاي كودك گوش بدهند و با در آغوش كشيدن به اوه آرامش بخشند. نبايد حرف‌هاي كودك را در مورد كابوسي كه ديده است مورد تمسخر قرار داد. با توجه به اينكه برخي كودكان در هنگام كابوس ديدن دچار خوابگردي مي‌شوند، بايد نكات ايمني را رعايت كرد و محيطي امن را فراهم آورد تا كودك در هنگام راه رفتن در حالت خواب دچار مشكل نشود. براي كسب اطلاعات در زمينه آموزش پدر و مادر كليك كنيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

آيا كابوس هاي شبانه كودك قابل درمان است؟

بسياري از كودكان كابوس هاي شبانه را تجربه مي‌كنند كه براي درمان آن القاي آرامش و ايجاد محيطي امن براي كودك توسط والدين و كمك گرفتن از مشاوره‌هاي روانشناسي در حيطه كودكان اهميت دارد.

عوامل تشديد كننده كابوس‌هاي شبانه چيست؟

كابوس‌هاي شبانه كودكان معمولا در دوره‌هايي گذرا و موقت اتفاق مي‌افتند اما برخي عوامل مانند خواب نامنظم، استرس و كم خوابي آن را تشديد مي‌كند.

منبع: كابوس هاي شبانه كودكان

خودزني كودك يكي از موضوعات نگران كننده‌اي است كه مي‌تواند سلامت جسمي و رواني كودك و خانواده را به خطر بياندازد و تاثيرات منفي خود را بر جنبه‌هاي مختلف زندگي بگذارد. اكثر پدر و مادرها مي‌خواهند بدانند چه عاملي باعث مي‌شود كه رفتار خودزني در كودك بروز يابد و چگونه مي‌توان با آن مقابله كرد. بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه عوامل مختلفي از جمله استفاده از خودزني براي جلب توجه و به دست آوردن خواسته‌ها در كنار ابتلا به ديگر اختلالات دوران كودكي مي‌تواند در خودزني كودكان نقش داشته باشد. با توجه به آسيب‌هاي جسمي و رواني كه در پي اين رفتار در كودكان به وجود مي‌آيد لازم است كه درمان هرچه سريع‌تر صورت گيرد. در ادامه علل و روش‌هاي درمان خودزني كودك را از منظر روانشناسي مورد بررسي قرار داده‌ايم. براي آشنايي بيشتر با نشانه هاي جلب توجه در كودكان كليك كنيد.

منبع: خودزني كودك

خودزني كودك | انواع رفتارهاي خودزني در كودكان

رفتار خودزني كودك مي‌تواند به شيوه‌هاي مختلفي بروز يابد. به طور كلي انجام هرگونه عملي كه منجر به آسيب مستقيم به بدن شود تحت عنوان خودزني در نظر گرفته مي‌شود و نوعي از اختلالات رفتاري محسوب مي‌گردد. از جمله رايج‌ترين رفتارهاي خودزني در كودكان مي‌توان به ضربه زدن به بدن، كتك زدن خود، كوبيدن سر يا بدن به زمين، كشيدن اجسام نوك تيز روي بدن، كشيدن موها، گازگرفتن خود، كندن پوست و ساير اعمال مشابه با موارد گفته شده اشاره كرد. براي شناخت بيشتر درباره اختلالات رفتاري كودكان كليك كنيد.

خودزني كودك | علائم خودزني پنهان

برخي از كودكان خودزني آشكار دارند. مثلا زماني كه عصباني مي‌شوند فورا جار و جنجال راه مي‌اندازند و با رفتارهاي آسيب زننده به خود تلاش مي‌كنند خواسته‌هايشان را عملي كنند. اين در حالي است كه ممكن است برخي ديگر از كودكان رفتار خودزني را به طور پنهان انجام دهند. اين بچه‌ها اغلب زماني كه مضطرب يا پريشان هستند در خلوت به خودشان آسيب مي‌رسانند. در اين شرايط اگر والدين آگاه نباشند ممكن است خطرات جدي كودك را تهديد نمايد. از جمله علائمي كه مي‌توانند در مورد خودزني پنهان در كودك به شما هشدار دهند بايد به موارد زير اشاره كرد. در صورت مشاهده اين علائم براي ارزيابي دقيق‌تر وضعيت رواني كودك لازم است كه ابتدا از يك روانشناس كمك بگيريد.

– ايجاد تغييراتي در الگوي خواب يا اشتهاي كودك

– از دست دادن تمايل به انجام فعاليت‌هايي كه قبلا براي كودك جذاب بوده‌اند نظير بي علاقگي نسبت به بازي كردن يا ديدن دوستان

– اجتناب كردن از ورزش‌هايي نظير شنا و تمايل به پوشانده نگه داشتن كامل بدن در همه شرايط جهت مخفي نگه داشتن قسمت‌هاي آسيب ديده بدن

– كاهش عملكرد تحصيلي و تمايل نداشتن براي انجام فعاليت‌هاي درسي

– بي توجهي به ظاهر خود

– بروز تغييرات قابل توجه در خلق و احساس غمگيني در بيشتر اوقات روز

– وجود زخم‌ها يا كبودي‌هاي روي بدن كه كودك هيچ گونه توضيحي در مورد آن‌ها به شما نمي‌دهد.

علل خودزني كودك

خودزني كودك مي‌تواند ناشي از علل و عوامل مختلفي باشد. از جمله اين عوامل مي‌توان به دچار بودن به افسردگي دوران كودكي، ابتلا به اختلالات اضطرابي، استفاده از خودزني براي جلب توجه يا عملي كردن خواسته‌هاي خويش و مشاهده خودزني در افراد تاثيرگذار زندگي اشاره كرد.

اگر فرزندتان هنگام لجبازي رفتار خودزني انجام مي‌دهد لازم است اين رفتار او را ناديده بگيريد. به اين صورت كه از تكنيك حواسپرتي استفاده كرده و تلاش نماييد موضوعات ديگري را پيش بكشيد. هربار كه به خاطر خودزني كودك در برابر او تسليم شويد و خواسته‌هاي غير معقولش را برآورده نماييد شدت اين رفتار آسيب رسان در او بيشتر مي‌شود و حتي مي‌تواند به خودكشي منجر گردد.

براي آگاهي بيشتر درباره تهديد به خودكشي در كودكان كليك كنيد.

خودزني كودك | توصيه‌هايي براي والدين

اگر متوجه شديد كه فرزندتان دست به خودزني مي‌زند، رعايت برخي توصيه‌ها براي مقابله با اين رفتار ضرورت دارد. ما در ادامه به چند مورد از مهم‌ترين آن‌ها اشاره كرده‌ايم.

1- پيش از هر چيز آرامش خود را حفظ كنيد

مشاهده خودزني كودك مي‌تواند براي والدين شوكه كننده باشد يا حتي ناراحتي، خشم و عصبانيت زيادي را برانگيزد. در اين شرايط پيش از هرچيز بسيار اهميت دارد كه از مهارت كافي براي كنترل هيجانات خود برخوردار باشيد و واكنش‌هاي تندي نشان ندهيد. هرچقدر در اين شرايط آرام تر بمانيد بيشتر مي‌توانيد به فرزند خود كمك كنيد.

2- در مورد اين رفتار با فرزند خود گفت و گو كنيد

زماني كه خود و فرزندتان آرام هستيد به طور خصوصي در مورد انجام اين رفتار كودك با او صحبت كنيد. سعي نماييد موضعي غير قضاوتي داشته باشيد و به جاي نصيحت كردن اجازه دهيد بيشتر كودك حرف بزند. همين كه فرزندتان ببيند شما به احساسات او اهميت داده و تمايل به درك او داريد تا حد زيادي در روحيه اش تاثير مي‌گذارد و در نتيجه رفتار خود زني نيز در او كاهش پيدا مي‌كند.

3- در مورد هيجانات مختلف به خصوص هيجان خشم به كودك توضيح دهيد

بسياري از كودكان دانش هيجاني كمي دارند. آن‌ها از بروز حالات مختلف در خود آگاه نيستند و نمي‌دانند زماني كه به شدت ناراحت يا عصباني مي‌شوند بايد چه كاري انجام دهند. به عنوان يك پدر و مادر بسيار اهميت دارد كه در مورد هيجانات و احساسات مختلف به فرزندتان آگاهي بدهيد.

به كودك بگوييد كه بروز هر يك از اين احساسات در انسان طبيعي هستند هرچند تحمل آن‌ها ممكن است بسيار دشوار به نظر برسد. با اين حال راه حل‌هاي مختلفي وجود دارد كه به شيوه سالم كمك مي‌كنند آن‌ها را در خود مديريت كنند. براي اينكه آموزش‌هاي كامل تري در اختيار فرزندتان بگذاريد مراجعه به يك روانشناس كودك مي‌تواند تا حد زيادي مفيد واقع شود. براي آگاهي بيشتر توصيه مي كنيم مقاله كودكان استثنايي را مطالعه كنيد.

4- در مورد افسردگي و ساير اختلالات دوران كودكي هشيار باشيد

بسياري از والدين در مورد مشكلات مرتبط با سلامت روان در دوران كودكي اطلاعات چنداني ندارند. اين در حالي است كه كودكان تحت تاثير عوامل مختلف ممكن است با اختلالات روانشناختي گوناگوني مواجه شوند. از جمله رايج ترين اختلالات در اين برهه زماني مي‌توان به افسردگي و انواع ترس‌ها و اضطراب‌هاي دوران كودكي اشاره كرد. بررسي‌ها نشان مي‌دهند كه رفتار خودزني به خصوص خودزني پنهان در كودكاني كه دچار مشكلات مرتبط با سلامت روان هستند بيش از سايرين ديده مي‌شود. در نتيجه لازم است با علائم اين اختلال‌ها آشنا بوده و در صورت مشاهده تغييرات رفتاري بارز در فرزند خود به موقع از يك متخصص كمك بگيريد.

5- خودزني را به يك سلاح براي كودك تبديل نكنيد

برخي از پدر و مادرها به طور ناخواسته رفتار خودزني در فرزند خود را پرورش داده و آن را به سلاحي تبديل مي‌كنند. براي مثال زماني كه كودك براي اولين بار در صورت برآورده نشدن خواسته‌اش سرش را به زمين مي‌كوبد ممكن است والدين سريع تسليم او شده و نيازش را برطرف سازند. اين كار با تقويت رفتارخودزني باعث مي‌شود كه اين كار به نوعي عادت مخرب تبديل شده و روز به روز تشديد شود.

درمان خودزني كودك

اگر فرزندتان به طور مكرر رفتارهاي خود آسيب رساني را بروز مي‌دهد و به طور آشكار يا پنهان به خودزني مي‌پردازد لازم است كه حتما براي دريافت درمان‌هاي مناسب او را نزد يك متخصص روانشناس ببريد. روانشناسان كودك و نوجوان با ارزيابي دقيق وضعيت روحي كودك مي‌توانند علت بروز رفتار خودزني را درك كنند و با فراهم كردن آموزش‌هايي براي والدين و خود كودك از تكرار اين عمل پيشگيري نمايند. براي اطلاع از روند دريافت مشاوره كودك كليك كنيد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودك مي‌توانيد در هر ساعت از روز براي مشاوره تلفني كودك از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

آيا خودزني كودك به هنگام عصبانيت درماني دارد؟

بله، خودزني كودك در زمان عصبانيت از فقدان مهارت كنترل خشم در او خبر مي‌دهد. در اين شرايط روانشناسان با ارائه آموزش‌هايي به والدين و خود كودك مي‌توانند به درمان اين مشكل كمك نمايند.

منبع: خودزني كودك